powershell Archives - مرکز آموزش زاگریو

Windows Server 2012: آموزش مدیریت Core Mode | بخش دوم

5.6kviews

در بخش اول آموزش نصب Windows Server 2012 Core Edition ، را به شما آموزش دادیم، در این بخش نحوه مدیریت کردن این سیستم (آموزش مدیریت Core Mode) را از طریق روش‌های مختلف به شما آموزش می‌دهیم، تا به صورت کامل با مبحث Windows Server 2012، آشنا شوید.

آموزش مدیریت سرور – Core Mode – بخش دوم | Windows Server 2012

با توجه به اینکه در این نسخه شما فقط با یک Command Prompt سر و کار دارید بهترین منبع آموزشی شما تایپ دستور help و زدن enter است. در این آموزش با استفاده از دستور sconfig.cmd آموزش را به پیش می‌بریم.
نکته مهم: در انتهای این آموزش برای کنترل و مدیریت این سرور به یک سیستم کلاینت ویندوز ۸ با یک سرور ۲۰۱۲ با GUI برای تنظیمات پیشرفته نیاز داریم.

با زدن دستور sconfig.cmd به محیطی وارد می‌شویم که در زیر آن را مشاهده می‌نمائید.

آموزش مدیریت Core Mode در اولین مرحله بهتر است با انتخاب گزینه ۲ نام کامپیوتر را به نام دلخواه خود تغییر دهیم، در این مرحله سیستم تقاضای reboot می‌کند.

Manage-Windows-Server-2012-Core-02 پس از reboot شدن مجددا دستور sconfig.cmd را بزنید، با انتخاب گزینه ۱ می‌توانید سرور خود را به دامنه (خرید دامنه) متصل نمائید، در این آموزش ما سرور را به دامین متصل نمی‌کنیم، اما لازم است برای سیستم با انتخاب گزینه ۸ یک IP تعریف کنیم.

حرف S را به معنای Static انتخاب کنید و IP و DNS مورد نظر خود را وارد نمائید و با زدن دکمه ۴ به منوی اصلی برگردید.

با در نظر داشتن اینکه Remote Management (نه Remote Desktop) فعال است باید بر روی سیستم کلاینت ویندوز ۸ خود برنامه Powershell را با دسترسی Administartor باز کنیم.

حالا دستور زیر را وارد نمائید، <YourtargetServernameHere> را با نام سرور خود (Netbios و FQDN) پر نمائید.

Set-Item WSMan:\localhost\Client\TrustedHosts -Value <YourtargetServernameHere> –Force

حتما قبل از زدن دستور فوق یک بار تلاش کنید با استفاده از نام سرور، سرور خود را ping نمائید تا از درست بودن نام‌ها مطمئن شوید.
در این مرحله لازم است ابزار Remote Server Administration Tool برای ویندوز ۸ را دانلود کنید. پس از نصب RSAT با زدن دکمه Start برنامه‌های نصب شده جدید را پیدا کنید و بر روی Server Manager کلیک کنید.

پس از اجرا بر روی Add other servers to manage کلیک کنید.

درصورتی‌که سیستم‌ها در دامین باشند به صورت خودکار لیست سرورها بروز می‌شود. با توجه به اینکه در این آموزش ما در دامین قرار نداریم باید به صورت دستی آن را وارد نمائیم.
بر روی تب DNS کلیک کنید، نام سرور موردنظر خود را وارد نمائید، پس از نمایش آدرس IP مطابق تصویر پیش روید.

بر روی All Servers در قسمت چپ کلیک کنید، با خطای Kerberos مواجه می‌شوید. این موضوع به دلیل این است که شما اطلاعات دسترسی به سرور را وارد نکرده‌اید. بر روی سرور دکمه راست موس را بزنید و گزینه Manage As را انتخاب نمائید.

اطلاعات کاربری و رمز عبور را وارد نمائید.

در بازگشت با پیغام In Progress مواجه می‌شوید.

پس از اتمام باید خروجی شبیه عکس زیر باشد.

حالا بر روی سرور دکمه راست را بزنید تا لیست امکانات سرور را مشاهده نمائید.

حالا می‌توانید Role و Feature های موردنظر خود را نصب نمائید. در این آموزش شما موفق به مدیریت سیستم Windows Server 2012 گردیدید.

دستورات Powershell برای استفاده بیشتر از ویندوز( 6 دستور اساسی)

زاگریو19 خرداد 1401

6.9kviews

در زاگریو ، ما برخی از اساسی‌ترین دستورات Powershell را که به کمک آن‌ها می‌توانید تجربه‌های ویندوز خود را بهبود دهید را آموزش می‌دهیم، تا حرفه‌ای تر با ویندوز کار کنید.

دستورات Powershell برای استفاده بیشتر از ویندوز( 6 دستور اساسی)

Get-Help

مایکروسافت از منحنی آموزش دستورات Powershell آگاه است. به همین دلیل است که دستوری با نام Get-help ارائه کرده است که همه اطلاعاتی که در مورد دستورات موجود نیاز دارید را برای شما فراهم می‌کند. هنگامی که در موردی شما به مشکلی برخورد می‌کنید یا سردرگم می‌شوید می‌توانید از این دستور استفاده کنید.

دستورات Powershell

تایپ دستور Get-Help در Powershell شرح مختصری از چیزی که انجام می‌دهد و نحوه استفاده از آن را بیان می‌کند.

در اینجا چند مثال را برای شما آورده‌ایم:

Get-Help <command>

این دستور شرح مختصر و مفیدی از یک دستور خاص را می‌دهد که شامل توصیفات، دستورات مربوطه و قواعد نحوی استفاده از آن دستور است. عناصری که برای قواعد نحوی در براکت [] قرار می‌گیرند اختیاری است.

Get-Help <command> -Full

این دستور جزئیات مختصر و مفیدی را در مورد یک دستور خاص می‌دهد.

Get-Help <command> -Example

این دستور چند نمونه از چگونگی استفاده از command و نوعی از خروجی را که شما انتظار دارید را برای شما نمایش می‌دهد.

Get-Help *

این دستور لیست تمام موضوعات کمکی ممکن را که برای شما موجود است را نمایش می‌دهد. می‌توانید از این دستور به عنوان یک مرجع استفاده نمائید.

Get-Command

Get-Command لیستی از تمام دستوراتی که در حال حاضر برای شما در دسترس است را نمایش می‌دهد. به عبارت دیگر این لیستی از تمام دستورات تک داخل Powershell نیست. با این حال این لیست می‌تواند خیلی طولانی باشد، بهتر است که این لیست را بر اساس دستوراتی که به دنبال آن‌ها هستید فیلتر نمائید.

Get-Command -Name <name>

این command دستورات را با نام داده شده نشان می‌دهد. اگر شما نام دقیق را نمی‌دانید، می‌توانید از کلمات مرتبط با (*) استفاده کنید مانند:

Get-Command -Name *register*، این دستور تمامی دستوراتی که کلمه register در نام آن‌ها وجود دارد را برای شما نشان می‌دهد.

Get-Command -CommandType <type> <name>

این command دستوراتی را با نام‌های خاص نشان می‌دهد مانند Alias, Cmdlet, Function, or Script.

Get-Item

این دستور آیتم‌های خاص با پارامترهایی که شما داده‌اید را برمی‌گرداند. این آیتم می‌تواند یک فایل، فولدر یا هر چیز دیگری باشد. توجه داشته باشید که این دستور محتوای آن آیتم را برنمی‌گرداند. بنابراین اگر Get-Item را برای یک فایل .TXT استفاده کنید محتوای واقعی داخل متن را به شما نشان نمی‌دهد.

استفاده از Get-Item برای یک دایرکتوری در واقع خود دایرکتوری را برای شما برمی‌گرداند بدون محتوای درون آن.

متضاد دستور Get-Item دستور Remove-Item است که آیتم‌های مشخص را حذف می‌کند.

Get-Content

این دستور مانند دستور Get-Item بالاست با این تفاوت که محتوای آیتم‌های مشخص شده را نمایش می‌دهد. اگر شما دستور Get-Item را برای یک فایل .TXT استفاده کنید تمام متن داخل آن را نمایش می‌دهد. اگر این دستور را برای یک فایل PNG استفاده کنید یک دسته فایل باینری ناخوانا را برمی‌گرداند.

این دستور به خودی خود خیلی مفید نیست، شما می‌توانید آن را با دستورات پیشرفته‌تر ترکیب کنید.

با استفاده از دستور Get-Conent می‌توانید یک فایل .TXT حاوی تعداد زیادی آدرس سایت را به دستور Foreach-Object فراخوانی کنید و یک دستور را به صورت پارامتر بر روی هر یک از آدرس سایت‌ها اعمال نمائید.

Get-Service

همان‌طور که از نام این دستور مشخص است، این دستور اطلاعاتی در مورد سرویس‌هایی که روی کامپیوتر شما نصب است را بازیابی می‌کند. اجرای این دستور بدون هیچ پارامتری یک لیست از تمام سرویس‌ها به همراه وضعیت‌شان نشان داده می‌شود. (به عنوان مثال سرویس‌های در حال اجرا یا سرویس‌های متوقف شده)

اگر شما می‌دانید که دقیقا به دنبال چه چیزی هستید با استفاده از Get-Item می‌توانید خیلی سریعتر از طریق کنترل پنل ویندوز و خدمات GUI از سرویس مورد نظر مطلع شوید.

از دیگر دستورات مفید مبتنی بر خدمات می‌توان به Start-Service ,Stop-Service ,Suspend-Service ,Resume-Service ,Restart-Service اشاره کرد.

Get-Process

دستور Get-Process شبیه به دستور Get-Service است با این تفاوت که اطلاعات مربوط به فرآیندها را برمی‌گرداند. این دستور لیست تمام فرآیندهایی که در حال حاضر بر روی کامپیوتر شما در حال اجراست را نشان می‌دهد. فرآیندها را می‌توان بر اساس نام و شناسه در میان دیگر فرآنیدها فیلتر کرد.

از دیگر دستورات مفید می‌توان به Start-Process ,Stop-Process ,Wait-Process اشاره کرد.

هنگامی‌که کار با این دستورات برای شما راحت شد، شما خیلی سریعتر نسبت به زمانی که از Windows Task Manager استفاده می‌کنید می‌توانید فرآیندهای مرتبط را اشکال‌زدایی کنید.

جمع‌بندی نهایی

ممکن است برخی از این دستورات خیلی مفید به نظر نرسند. به این دلیل ارزش آن‌ها مشخص نیست زیرا تا وقتی که آن‌‎ها را با عناصر دیگر ترکیب نکنیم قدرت Powershell مشخص نمی‎‌شود.

$(Get-Item C:\SampleDirectory).lastaccesstime

دستور بالا زمان آخرین دسترسی شخصی به یک دایرکتوری خاص را برمی‌گرداند. این نوع از اسکریپت‌ها زمانی که خود شما در حال نوشتن فرمان‌ها یا اسکرپیت‌ها هستید به کار می‌آید که این تنها راهی است که می‌توانید از قابلیت‌ها و مزایای Power shell استفاده کنید.

ایمن سازی رمز عبور در اسکریپت و فایل PowerShell

زاگریو25 مرداد 1400

432views

مثل تمامی مدیران سیستم، من هم بعضا لازم شده اسکریپت هایی را برای اتوماسیون برخی وظایف پیاده سازی کنم. خودکار سازی وظایف توسط فایل PowerShell بسیار ساده و کارآمد است تا زمانی که بخواهید رمزهای عبور را در آن قرار دهید.

ایمن سازی رمز عبور در اسکریپت و فایل PowerShell

تعداد زیادی اسکریپت و فایل را دیده ام که برخی مدیران سیستم برای راحتی کار، رمز عبور را بصورت کاملا واضح درون فایل‌ها قرار داده‌اند، بعضا تصور می‌کنند چون این فایل‌ها در پوشه‌های تو در تو و بعضا در مسیرهای Group Policy ها قرار دارد، کاملا امن و دور از دسترس هستند، در صورتی که اصلا این چنین نیست و یک کلاه سیاه اولین جایی را که برای یافتن اطلاعات حساس زیر و رو می کند، همین بخش ها می باشد. انجام این عمل به عنوان یک گناه کبیره در صنعت IT و امنیت حساب می شود!

فایل PowerShell

در ابتدا، به شما آموزش می دهیم که چطور رمزهای عبور را بدون اینکه بصورت متن ساده قابل خواندن باشد درون فایلها قرار دهید، حداقل بصورتی که رمز قابل مشاهده برای کاربران و دیگران قابل مشاهده نباشد.

1- استفاده از Get-Credential و Read-Host

شما می توانید یک آبجکت PSCredential را با دستور Get-Credential ایجاد و آن را در یک متغیر ذخیره کنید و سپس آن را در دستوری که از PSCredential پشتیبانی می کند استفاده کنید.

$MyCredential = Get-Credential

1	$MyCredential = Get-Credential

هنگامی که شما متغیر $MyCredential را فراخواهنی می‌کنید، شما می‌توانید نام کاربری را مشاهده کنید اما رمز عبور را به شکل “System.Security.SecureString” نشان می‌دهد، این به این دلیل است که هم اکنون رمز ها به صورت یک “رشته امن” ذخیره شده است.

شما هم اکنون می توانید این متغیر را در هر دستوری (cmdlets) که از مقدار PSCredential پشتیبانی می کند، فراخوانی کنید. حتی اگر دستور از این مقدار پشتیبانی نمی کند و فقط می خواهید نام کاربری و یا فقط رمز عبور را به یک دستور ارسال کنید، می توانید به صورت $MyCredential.UserName و یا $MyCredential.Password از آن استفاده کنید.

همچنین شما می توانید از دستور Read-Host برای ورود اطلاعات در همان لحظه به داخل یک متغیر استفاده کنید. با افزودن گزینه AsSecureString می توانید مقادیر وارد شده را بصورت امن ذخیره کنید:

$user = Read-Host "Enter Username"
$pass = Read-Host "Enter Password" -AsSecureString

1 2	$user = Read-Host "Enter Username" $pass = Read-Host "Enter Password" -AsSecureString

خروجی این روش همانند قبلی یکسان هست. نام کاربری و رمز عبور به سهولت در دسترس و رمز عبور بصورت یک رشته امن ذخیره شده است.

این دو مورد روش های خوبی برای اجرای یکبار و یا دستی اسکریپت ها هست که رمز عبور را درون فایلها قرار ندهیم اما برای اتوماسیون وظایف اصلا مناسب نیست. ما به دنبال راهکاری هستیم که بدون نیاز به ورود دائم رمزها توسط دستورات فوق و یا رها کردن رمزهای عبوری که برای همه قابل مشاهده باشد؛ بتوانیم وظایف و اسکریپت ها را بصورت خودکار اجرا کنیم.

2- رمزنگاری کلمه های عبور و رشته های دیگر توسط ConvertTo-SecureString

با استفاده از ConvertTo-SecureString می توانید یک متن یا رشته ساده را به بصورت یک رشته رمزنگاری شده SecureString تبدیل کنید. این مقدار می‌تواند برای تمامی دستوراتی که نوع PSCredential را قبول می کنند استفاده شود.

نحوه استفاده:

ConvertTo-SecureString [-String] SomeString
ConvertTo-SecureString [-String] SomeString [-SecureKey SecureString]
ConvertTo-SecureString [-String] SomeString [-Key Byte[]]
ConvertTo-SecureString [-String] SomeString [-AsPlainText] [-Force]

ConvertTo-SecureString [-String] SomeString

ConvertTo-SecureString [-String] SomeString [-SecureKey SecureString]

ConvertTo-SecureString [-String] SomeString [-Key Byte[]]

ConvertTo-SecureString [-String] SomeString [-AsPlainText] [-Force]

برای مثال جهت تبدیل کلمه عبور P@ssword1 به یک رشته امن از دستور زیر استفاده می کنیم:

"P@ssword1" | ConvertTo-SecureString -AsPlainText -Force

1	"P@ssword1" \| ConvertTo-SecureString -AsPlainText -Force

خروجی این نوع یک رشته امن خواهد بود. متاسفانه این امکان وجود ندارد که SecureString را درون یک فایل برای استفاده های آتی قرار دهیم، به همین منظور باید SecureString را به یک رشته رمزنگاری شده تغییر دهیم. برای این کار از دستور ConvertFrom-SecureString استفاده می کنیم.

3- ذخیره کردن یک رشته رمزنگاری شده – ConvertFrom-SecureString

با استفاده از این دستور می‌توانیم یک رشته امن را به یک رشته ساده رمزنگاری شده تغییر داده و آن را بصورت مستقیم و یا بصورت Pipe درون دستورات خود استفاده کنیم.

نحوه استفاده:

ConvertFrom-SecureString [-SecureString] SecureString
ConvertFrom-SecureString [-SecureString] SecureString [-SecureKey SecureString]
ConvertFrom-SecureString [-SecureString] SecureString [-Key Byte[]]

ConvertFrom-SecureString [-SecureString] SecureString

ConvertFrom-SecureString [-SecureString] SecureString [-SecureKey SecureString]

ConvertFrom-SecureString [-SecureString] SecureString [-Key Byte[]]

دقیقا مطابق مثالی که در بالا زدیم، ما خروجی دستور فوق را با استفاده از دستور ذکر شده به یک رشته رمزنگاری شده تغییر میدهیم:

"P@ssword1" | ConvertTo-SecureString -AsPlainText -Force | ConvertFrom-SecureString

1	"P@ssword1" \| ConvertTo-SecureString -AsPlainText -Force \| ConvertFrom-SecureString

نتیجه یک رشته استاندارد رمزنگاری شده است که می‌توانیم آن را ذخیره کرده و برای استفاده‌های آتی از آن استفاده کنیم.

جمع بندی

یادگرفتیم که چطور یک رشته امن را به یک رشته رمزنگاری شده تغییر دهیم، یک رشته ساده را به یک رشته امن تغییر می‌دهیم و سپس آن را رمزنگاری کرده و امکان ذخیره آن را در فایل‌ها داریم.

خروجی گرفتن یک رشته امن از یک متن ساده و ذخیره آن در یک فایل با دستور Out-File

"P@ssword1" | ConvertTo-SecureString -AsPlainText -Force | ConvertFrom-SecureString | Out-File "C:\Users\Zagrio\Password.txt"

1	"P@ssword1" \| ConvertTo-SecureString -AsPlainText -Force \| ConvertFrom-SecureString \| Out-File "C:\Users\Zagrio\Password.txt"

خروجی گرفتن یک رشته امن توسط Get-Credential

(Get-Credential).Password | ConvertFrom-SecureString | Out-File "C:\Users\Zagrio\Password.txt"

1	(Get-Credential).Password \| ConvertFrom-SecureString \| Out-File "C:\Users\Zagrio\Password.txt"

خروجی گرفتن یک رشته امن توسط Read-Host

Read-Host "Enter Password" -AsSecureString | ConvertFrom-SecureString | Out-File "C:\Users\Zagrio\Password.txt"

1	Read-Host "Enter Password" -AsSecureString \| ConvertFrom-SecureString \| Out-File "C:\Users\Zagrio\Password.txt"

هر یک از دستورات فوق به ما یک فایل با نام Password.txt می دهد که دارای یک رشته رمزنگاری شده است.

هنگامی که نیاز دارید از این رمز استفاده کنید، در اصل باید این مراحل را بصورت برعکس استفاده کنید. اگر شما به SecureString فقط نیاز دارید می توانید تا همین مرحله فقط استفاده کنید.

ایجاد SecureString توسط Get-Content و ConvertTo-SecureString

$pass = Get-Content "C:\Users\Zagrio\Password.txt" | ConvertTo-SecureString

1	$pass = Get-Content "C:\Users\Zagrio\Password.txt" \| ConvertTo-SecureString

ایجاد یک نوع PSCredential

$User = "MyUserName"
$File = "C:\Users\Zagrio\Password.txt"
$MyCredential=New-Object -TypeName System.Management.Automation.PSCredential -ArgumentList $User, (Get-Content $File | ConvertTo-SecureString)

$User = "MyUserName"

$File = "C:\Users\Zagrio\Password.txt"

$MyCredential=New-Object -TypeName System.Management.Automation.PSCredential -ArgumentList $User, (Get-Content $File | ConvertTo-SecureString)

نکته آخر:

این کار باعث نمی‌شود که کسی که میداند شما چطور کار خود را انجا می دهید، نتواند رمز شما را بازگشایی کند و یا از کلمه عبور رمزنگاری شما سوءاستفاده نکند. قصد ما از تبدیل رمزها به یک رشته امن و ذخیره سازی آن در فایل برای این است که رمز عبور به صورت متن ساده در اسکریپت ها نباشد تا به راحتی مورد سوء استفاده قرار نگیرد. هر چند این روش یک روش 100% امن و اصولی نیست اما از امنیت سایت بالایی به نسبت رویه عادی برخوردار است.

فایل PowerShell

همانطور که در بالا گفته شد، ما از یک کلید و یا یک کلید امن برای تهیه این رشته امن استفاده نمی‌کنیم. این روش فقط برای همان کاربر و بر روی همان سیستم که تهیه شده قابل استفاده است و اگر شما از کلید/کلید امن استفاده نکنید، نمی‌توانید آن را بازگشایی کنید. هر پردازشی که در همان سیستم و توسط همان کاربر اجرا شود می‌تواند رشته رمزنگاری شده را باز کند.

اگر می‌خواهید بتوانید رمزهای عبور را به اشتراک بگذارید و روی سیستم های دیگر و .. از آن استفاده کنید، باید یک کلید/کلید امن برای این کار استفده کنید.

نحوه حذف و مشاهده لیست برنامه های نصب شده در ویندوز نسخه Core

زاگریو25 مرداد 1400

355views

اگر از ویندوز نسخه Core استفاده می کنید، برای مشاهده و حذف برنامه های نصب شده می توانید از روش های زیر استفاده کنید:

1- در پاورشل از دستورات زیر میتوانید استفاده کنید:

gwmi Win32_SoftwareFeature|Select ProductName,Caption,Version|FT *

1	gwmi Win32_SoftwareFeature\|Select ProductName,Caption,Version\|FT *

Get-ItemProperty HKLM:\Software\Wow6432Node\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Uninstall\* | Select-Object DisplayName, DisplayVersion, Publisher, InstallDate | Format-Table –AutoSize

1	Get-ItemProperty HKLM:\Software\Wow6432Node\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Uninstall\* \| Select-Object DisplayName, DisplayVersion, Publisher, InstallDate \| Format-Table –AutoSize

2- در cmd دستور زیر را بزنید:

WMIC SOFTWAREFEATURE LIST BRIEF

1	WMIC SOFTWAREFEATURE LIST BRIEF

3- می توانید کلیدهای رجیستری زیر را مشاهده کنید، البته این لیست به دلایل نامشخصی در مقایسه با مواردی که در کنترل پنل مشاهده می شود کامل نیست.

HKLM\SOFTWARE\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Uninstall
HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Wow6432Node\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Uninstall

1 2	HKLM\SOFTWARE\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Uninstall HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Wow6432Node\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Uninstall

البته راه کارهای مشابه و زیادی برای مشاهده و حذف این برنامه ها وجود دارد، بهترین روش استفاده از گزینه setup همان برنامه ای است که آن را نصب کرده اید، میتوانید با سوئیچ های Uninstall برنامه های نصبی، آنها را حذف کنید.

تنظیم پورت RPC استاتیک در Active Directory Domain Controller

Saman Yazdannik26 مرداد 1399

637views

قراردادن فایروال بر روی یک دامنه که با یک سیستم ویندوزی Join شده کاری چالش برانگیز است. اما ما توانستیم این کار را انجام دهیم و قصد داریم در این مطلب شما را راهنمایی کنیم تا (Web Application Proxy(WAP خود را در یک شبکه DMZ قرار دهید.

و بدین صورت بتوانید تمام ورودی و خروجی‌های ACL را مشخص نمایید.

چالش اصلی پیکر بندی کنترل کننده‌های دامنه است تا بر پورت‌های مشخص شده RPC باشند. پس ما تنها مجاز به استفاده از تعدادی پورت‌های TCP/UDP می‌باشیم.

اسکریپت زیر باید بر روی هر Domain Controller اجرا شود که توسط سرورهای موجود در DMZ امکان پذیر است. اسکریپت زیر بر ویندوز سرور 2019 اجرا شده و تست گردیده است.

#Set NTDS RPC port to static setting
New-ItemProperty "HKLM:\SYSTEM\CurrentControlSet\Services\NTDS\Parameters" -Name "TCP/IP Port" -Value 55000 -PropertyType "DWord" 
#Set Netlogon RPC port to static setting
New-ItemProperty "HKLM:\SYSTEM\CurrentControlSet\Services\Netlogon\Parameters" -Name "DCTcpipPort Port" -Value 55001 -PropertyType "DWord" 
#Set NtFrs RPC port to static setting
New-ItemProperty "HKLM:\SYSTEM\CurrentControlSet\Services\NtFrs\Parameters" -Name "RPC TCP/IP Port Assignment" -Value 55002 -PropertyType "DWord"
#Set RPC dynamic ports to static range setting 
New-Item "HKLM:\Software\Microsoft\RPC\Internet"
New-ItemProperty "HKLM:\Software\Microsoft\RPC\Internet" -Name "Ports" -Value '55003-55303' -PropertyType MultiString -Force
New-ItemProperty "HKLM:\SOFTWARE\Microsoft\Rpc\Internet" -Name "PortsInternetAvailable" -Value Y -PropertyType "String"
New-ItemProperty "HKLM:\SOFTWARE\Microsoft\Rpc\Internet" -Name "UseInternetPorts" -Value Y -PropertyType "String"

#Set NTDS RPC port to static setting

New-ItemProperty "HKLM:\SYSTEM\CurrentControlSet\Services\NTDS\Parameters" -Name "TCP/IP Port" -Value 55000 -PropertyType "DWord"

#Set Netlogon RPC port to static setting

New-ItemProperty "HKLM:\SYSTEM\CurrentControlSet\Services\Netlogon\Parameters" -Name "DCTcpipPort Port" -Value 55001 -PropertyType "DWord"

#Set NtFrs RPC port to static setting

New-ItemProperty "HKLM:\SYSTEM\CurrentControlSet\Services\NtFrs\Parameters" -Name "RPC TCP/IP Port Assignment" -Value 55002 -PropertyType "DWord"

#Set RPC dynamic ports to static range setting

New-Item "HKLM:\Software\Microsoft\RPC\Internet"

New-ItemProperty "HKLM:\Software\Microsoft\RPC\Internet" -Name "Ports" -Value '55003-55303' -PropertyType MultiString -Force

New-ItemProperty "HKLM:\SOFTWARE\Microsoft\Rpc\Internet" -Name "PortsInternetAvailable" -Value Y -PropertyType "String"

New-ItemProperty "HKLM:\SOFTWARE\Microsoft\Rpc\Internet" -Name "UseInternetPorts" -Value Y -PropertyType "String"

پس از راه اندازی مجدد Domain Controller، دستور gpupdate را روی سرور DMZ خود اجرا می کنم تا مطمئن شوم که سرویس های AD در دسترس هستند. برای اطمینان از عدم مسدود شدن پورت ، راه اندازی و ورود مجدد به سیستم را انجام می‌دهیم.

Windows PowerShell Web Access: آموزش نصب و استفاده

زاگریو19 تیر 1397

3.2kviews

Windows PowerShell Web Access که اولین بار در ویندوز سرور ۲۰۱۲ ارائه شد، به عنوان دروازه Windows PowerShell و کنسول Windows PowerShell مبتنی بر وب که هدفش کنترل سیستم‌های راه دور است، عمل می‌کند. این نرم‌افزار این مزیت را دارد که دستورات و اسکرپیت‌ها windows PowerShell را از کنسول windows PowerShell در یک مرورگر اجرا کنند بدون اینکه نیاز باشد windows PowerShell یا نرم‌افزار remote management و یا پلاگین‌های مرورگر بر روی دستگاه مشتری نصب شده باشد. Windows PowerShell Web Access به کاربران اجازه می‌دهد که با استفاده از Windows PowerShell در یک مرورگر وب به کامپبوترهایشان در سازمان دسترسی داشته باشند.

مواردی که ما برای اجرای کنسول Windows PowerShell Web Access مبتنی بر وب نیاز داریم یک دروازه Windows PowerShell Web Access است که به درستی پیکربندی شده باشد و یک مرورگر در دستگاه مشتری که از JavaScript® و کوکی پشتیبانی کند.

برای اجرای Windows PowerShell Web Access به وب سرور IIS، .NET Framework 4.5 و Windows PowerShell 3.0 و یا Windows PowerShell 4.0 نیاز داریم.

مرورگر و دستگاه های مشتری که پشتیبانی می کنند

Windows PowerShell Web Access تمامی مرورگرهای زیر را پشتیبانی می‌کند:

• Windows® Internet Explorer® for Microsoft Windows® ۸٫۰, ۹٫۰, ۱۰٫۰, and 11.0

• Mozilla Firefox® ۱۰٫۰٫۲

• Google Chrome™ ۱۷٫۰٫۹۶۳٫۵۶m for Windows

• Apple Safari® ۵٫۱٫۲ for Windows

• Apple Safari 5.1.2 for Mac OS®

اگر چه مرورگرهای تلفن همراه به طور رسمی پشتیبانی نمی‌شوند اما بسیاری از آن‌ها ممکن است قادر به اجرای کنسول Windows PowerShell مبتنی بر وب باشند. مرورگرهایی که کوکی‌ها را می‌پذیرند و جاوا اسکریپت را اجرا می‌کنند و با وب سایت‌های HTTPS کار می‌کنند ممکن است که توسط این نرم افزار پشتیبانی شوند اما به طور رسمی آزمایش نشده‌اند.

Windows PowerShell Web Access در سه مرحله نصب و کانفیگ می‌شود:

۱- مرحله اول نصب PowerShell Web Access است.

۲- مرحله دوم کانفیگ Gateway است.

۳- مرحله سوم کانفیگ قوانین مجازی که به کاربران اجازه می‌دهد به کنسول Windows PowerShell مبتنی بر وب دسترسی داشته باشند.

در ادامه ما مراحل نصب و کانفیگ را برای شما ارائه می‌دهیم:

مرحله اول: نصب Windows PowerShell Web Access

نصب Windows PowerShell Web Access با استفاده از cmdlet های Windows PowerShell Web Access

۱- برای باز کردن Windows PowerShell Web Access یکی از مراحل زیر را انجام دهید:

در دسکتاپ ویندوز از قسمت taskbar بر روی Windows PowerShell راست کلیک کنید و گزینه Run as Administrator را کلیک کنید.
در صفحه نمایش شروع ویندوز بر روی Windows PowerShell راست کلیک کنید و گزینه Run as Administrator را کلیک کنید.

۲- در ادامه دستور زیر را تایپ کنید و کلید enter کنید. computer_name، نام کامپیوتر راه دوری است که شما می‌خواهید بر روی آن Windows PowerShell Web Access نصب کنید را نمایش می‌دهد. پارامترهای راه‌اندازی مجدد در صورت نیاز به صورت اتوماتیک در سرور مقصد راه اندازی می‌شوند.

Install-WindowsFeature –Name WindowsPowerShellWebAccess -ComputerName <computer_name> -IncludeManagementTools –Restart

۳- هنگامی‌که نصب کامل شد، بررسی کنید که PowerShell Web Access که بر روی سرورهای مقصد با اجرای cmdletهای Get-WindowsFeature نصب شده بود، در کنسول Windows PowerShell که توسط کاربران سطح بالا باز شده، نصب است. شما همچنین می‌توانید Windows PowerShell Web Access که بر روی کنسول مدیریت سرور نصب شده است را با انتخاب سرور مقصد در صفحه All Server بررسی کنید و تقش‌ها و ویژگی‌ها را برای سرور انتخاب شده مشاهده نمائید. شما همچنین می‌توانید فایل Readme را برای Windows PowerShell Web Access ببینید.

۴- بعد از اینکه Windows PowerShell Web Access نصب شد، شما باید فایل Readme را مرور کنید که شامل دستورات پایه و دستورالعمل‌های موردنیاز برای تنظیم Gateway باشد. فایل Readme در مسیر C:\Windows\Web\PowerShellWebAccess\wwwroot\README.txt قرار دارد.

مرحله دوم: پیکربندی gateway برای Windows PowerShell Web Access

استفاده از Install-PswaWebApplication cmdlet یک راه سریع برای پیکربندی Windows PowerShell Web Access است. اگرچه شما می‌توانید پارامتر UseTestCertificate به Install-PswaWebApplication cmdlet جهت نصب یک گواهینامه self-signed SSL certificate برای تست اهداف آزمایشی اضافه کنید، اما این روش مطمعن و امنی نیست. برای ایجاد یک محیط امن از یک گواهینامه SSL که توسط یک مرجع صدور معتبر امضا شده است، استفاده کنید. مدیران می‌توانند گواهی تست را با یک گواهی امضادار به انتخاب خود و با استفاده از کنسول IIS Manager جایگزین کنند. در ادامه ما دو روش پیکربندی دروازه Windows PowerShell Web Access را برای شما ارائه می‌دهیم.

پیکربندی دروزاه Windows PowerShell Web Access با یک گواهینامه تست با استفاده از Install-PswaWebApplication:

۱- برای باز کردن Windows PowerShell Web Access یکی از گزینه‌های زیر را انتخاب کنید:

در دسکتاپ ویندوز، از قسمت Taskbar بر روی Windows PowerShell راست کلیک کنید.
در صفحه شروع ویندوز بر روی Windows PowerShell کلیک کنید.

۲- دستور زیر را تایپ کنید و کلید Enter را بزنید.

Install-PswaWebApplication –UseTestCertificate

پیکربندی دروازه Windows PowerShell Web Access با گواهینامه واقعی با استفاده از Install-PswaWebApplication و IIS Manager:

۱- برای باز کردن Windows PowerShell Web Access یکی از گزینه‌های زیر را انتخاب کنید:

در دسکتاپ ویندوز، از قسمت Taskbar بر روی Windows PowerShell راست کلیک کنید.
در صفحه شروع ویندوز بر روی Windows PowerShell کلیک کنید.

۲- دستور زیر را تایپ کنید و کلید Enter را بزنید.

Install-PswaWebApplication

تنظیمات Gateway که در ادامه آمده است، در حال اجرای cmdlet پیکربندی شده است. شما می‌توانید این تنظیمات را به صورت دستی در کنسول IIS manager در صورت دلخواه تغییر دهید. شما می‌توانید مقادیر پارامترهای WebsiteName و WebApplicationName را در Install-PswaWebApplication cmdlet مشخص کنید.

• Path: /pswa

• ApplicationPool: pswa_pool

• EnabledProtocols: http

• PhysicalPath: %windir%/Web/PowerShellWebAccess/wwwroot

۳- کنسول IIS Manager را با استفاده از یکی از روش‌های زیر باز کنید.

در دسکتاپ ویندوز با کلیک بر روی Server manager در taskbar آنرا start کنید. در منوی tools در server manager بر روی Internet Information Services (IIS) Manager کلیک کنید.
در صفحه نمایش شروع ویندوز بر روی server manager کلیک کنید.

۴- در پنجره درخت IIS Manager، گره‌ای را که سرور Windows PowerShell Web Access بر روی آن نصب شده است را گسترش دهید تا پوشه Site برای شما نمایش داده شود. پوشه های سایت را گسترش دهید.

۵- وب‌سایتی که نرم‌افزار وب Windows PowerShell Web Access را بر روی آن نصب کرده‌اید را انتخاب کنید. در پنجره Actions بر روی گزینه Bindings را کلیک کنید.

۶- در کادر محاوره‌ای Site Binding بر روی Add کلیک کنید.

۷- در کادر محاوره‌ای Add Site Binding در فیلد Type گزینه Https را انتخاب کنید.

۸- در فیلد SSL certificate، از منوی آبشاری signed certificate خود را انتخاب و ok کنید.

نرم افزار وب Windows PowerShell Web Access اکنون برای استفاده بر روی signed SSL certificate شما پیکربندی شده است. با وارد کردن آدرس https://<server_name>/pswa دریک پنجره مرورگر می توانید به Windows PowerShell Web Access دسترسی داشته باشید.

مرحله سوم: پیکربندی یک قانون با مجوز محدود

بعد از نصب PowerShell Web Access و پیکربندی Gateway کاربران می‌توانند وارد صفحه ورود شوند اما تا زمانی که مدیر Windows PowerShell به آنها اجازه دسترسی ندهد نمی‌توانند وارد سایت شوند. دسترسی‌های PowerShell Web Access با استفاده از مجموعه‌ای از Cmdlet های Windows PowerShell که در جدول زیر شرح داده شده است قابل کنترل است.

برای اضافه کردن قانون با مجوز محدود:

۱- یکی از گزینه‌های زیر را برای باز کردن Windows PowerShell با استفاده از کاربران با حقوق بالا انتخاب کنید:

در دسکتاپ ویندوز، از قسمت Taskbar بر روی Windows PowerShell راست کلیک کنید و بر روی گزینه Run as Administartor کلیک کنید.
در صفحه نمایش شروع ویندوزبر روی Windows PowerShell راست کلیک کنید و بر روی گزینه Run as Administartor کلیک کنید.

۲- مراحل اختیاری را برای محدود کردن دسترسی کاربران با استفاده از تنظیمات Using Session انجام دهید.

۳- در ادامه دستور زیر را تایپ کنید و Enter را بزنید.

Add-PswaAuthorizationRule –UserName <domain\user | computer\user> -ComputerName <computer_name> -ConfigurationName <session_configuration_name>

۴- شما می‌توانید قانونی را که ایجاد کردید با استفاده از Get-PswaAuthorizationRule cmdlet چک کنید.

تنظیمات معمولی:

مرحله اول: نصب Windows PowerShell Web Access

به منظور نصب Windows PowerShell Web Access با استفاده از Add Roles and Features Wizard:

۱- اگر server manager باز است به مرحله بعد بروید اما اگر باز نیست به یکی از روش‌های زیر اینکار را انجام دهید:

در صفحه دسکتاپ ویندوز با کلیک بر روی server manager در قسمت taskbar ،server manager را باز کنید.
یا در قسمت start ویندوز بر روی server manager کلیک کنید.

۲- از منوی manage بر روی Add Roles and Features کلیک کنید.

۳- در صفحه Select installation type، گزینه Role-based or feature- based installation را انتخاب کنید و next را کلیک کنید.

۴- در صفحه Select destination server یک سرور را از مجموعه سرورها و یا یک offline VHD را انتخاب کنید. برای انتخاب VHD آفلاین به عنوان سرور مقصد، ابتدا سروری که VHD روی آن بارگذاری می‌شود را انتخاب کنید و سپس فایل VHD را برای اطلاعات مربوط به چگونگی اضافه کردن سرور به مجموعه سرورها قسمت Server manager help بروید. پس از انتخاب سرور مقصد بر روی گزینه next کلیک کنید.

۵- در صفحه Select features از ویزاد، Windows PowerShell را باز کنید و سپس Windows PowerShell Web Access را انتخاب کنید.

۶- توجه داشته باشید که باید گزینه‌های مورد نیاز را مانند .NET Framework 4.5 و نقش خدمات (Web Server (IIS را اضافه کنید. گزینه‌های مورد نیاز را اضافه کرده و ادامه دهید.

نکته: نصب Windows PowerShell Web Access با استفاده از Add Roles and Features ،Web server را که IIS Manager snap-in را در برمی‌گیرد را نیز نصب می‌کند. span-in و دیگر ابزارهای مدیریت IIS اگر از Add Roles and Features Wizard استفاده کنید به صورت پیش‌فرض نصب هستند. اگر Windows PowerShell Web Access را با استفاده از Windows PowerShell cmdlets، همان‌طور که زیر آمده است نصب کنید، ابزارهای مدیریت به صورت پیش‌فرض نصب نمی‌شوند.

۷- در صفحه Confirm installation selections، اگر فایل‌های PowerShell Web Access در سروری که در مرحله ۴ انتخاب کرده‌اید، ذخیره نشده‌اند روی Specify an alternate source path کلیک کنید و مسیر را از روی فایل‌ها اعمال کنید در غیر این‌صورت Install را کلیک کنید.

۸- بعد از اینکه Install را زدید، در صفحه Installation progress، پیشرفت مراحل نصب، نتیجه و پیام‌هایی از جمله هشدارها، خطاها و یا مراحل تایید پس از نصب موردنیاز برای نصب Windows PowerShell Web Access را نشان می‌دهد. پس از اینکه Windows PowerShell Web Access نصب شد باید فایل Readme را مطالعه‌ای مختصر بنمائید زیرا دستورالعمل‌های ابتدایی موردنیاز برای مسیر دریچه (Gateawy) را در برمی‌گیرد. این دستورالعمل‌ها در همین قسمت هم نیز آورده شده‌اند. مسیر فایل Readme این است. C:\Windows\Web\PowerShellWebAccess\wwwroot\README.txt.

مرحله دوم: پیکربندی Gateway

دستورالعمل‌های این قسمت برای نصب برنامه PowerShell Web Access در یک فهرست فرعی – و نه در یک مسیر اصلی – وب‌سایت هستند. این فرآیند معادل GUI محور اقدامات انجام شده توسط Install – psw a web application است.

این بخش همچنین دستورالعمل‌هایی برای چگونگی استفاده از IIS manager به منظور پیکربندی مسیر Gateway در Windows PowerShell Web Access به عنوان وب سایت اصلی است.

استفاده از IIS manager برای پیکربندی مسیر Gateway در سایت موجود.

استفاده از IIS manager برای پیکربندی مسیر Gateway به عنوان یک وب‌سایت اصلی با گواهی قسمت.

استفاده از IIS manager برای پیکربندی مسیرGateway در سایت موجود:

۱- کنسول IIS manager را به یکی از روش‌های زیر باز کنید.

در صفحه دسکتاپ server manager را با کلیک بر روی آن در قسمت task bar ویندوز باز کنید. در منوی tools بر روی Internet Information server manager کلیک کنید.
در قسمت Start ویندوز بخشی از عبارت Internet Information server manager را تایپ کنید. روی Shortcut که در قسمت Apps ایجاد می‌شود کلیک کنید.

۲- یک مخزن نرم‌افزار برای PowerShell Web Access ایجاد کنید.گره Gateway Server را در پنجره درخت IIS Manager گسترش دهید و گزینه Application tools را انتخاب کنید و روی گزینه Add application tools در پنجره Action کلیک کنید.

۳- یک مخزن نرم‌افزار جدید با نام pswa_pool اضافه کنید و بر روی OK کلیک کنید.

۴- در قسمت پنجره درخت IIS Manager، گره‌ای که PowerShell Web Access بر روی آن نصب است را باز کنید تا پوشه Site پدیدار شود، آن را انتخاب کنید.

۵- بر روی وب‌سایتی (برای مثال default website) که می‌خواهید وب‌سایت PowerShell Web Access را به آن اضافه کنید راست کلیک کرده و سپس add application را بزنید.

۶- در قسمت Alias، PowerShell Web Access را تایپ کنید یا یک Alias دیگر را ارائه کنید. این Alias نام راهنمای مجازی می‌شود. مثلا pswa در URL زیر نشان‌دهنده نام عاریتی در این مرحله است. https://<servername>/pswa

۷- در قسمت Applicatin pool، مخزن برنامه‌ای که در مرحله ۳ ایجاد کرده بودید را انتخاب کنید.

۸- در قسمت Physical path، محل برنامه را مشخص کنید. می‌توانید از محل پیش‌فرض انتخاب کنید: windir/web و سپس ok را کلیک کنید.

۹- مراحل ذکر شده در قسمت پیکربندی گواهی SSL در IIS manager همین مقاله را بخوانید.

۱۰- مرحله امنیتی اختیاری: وقتی که وب‌سایت در پنجره درخت انتخاب شده است، در پنجره محتوا بر روی SSL Setting دابل کلیک کنید. گزینه repaire SSL را انتخاب کنید، سپس در پنجره actions روی گزینه apply کلیک کنید. می‌توانید در صورت تمایل در پنجره SSL
setting از کاربران متصل به وب سایت WPWA درخواست گواهی سرویس گیرنده کنید. گواهی سرویس‌گیرنده به شما کمک می‌کند هویت سرویس گیرنده را بررسی کنید.

۱۱- وب سایت Windows PowerShell Web access را باز کنید https://<Gateway-server-name>/pswa

مرورگر باید صفحه کنسول Windows PowerShell Web Access را نشان دهد.

نکته: تا زمانی که به کاربران امکان دسترسی به سایت یا اضافه کردن قوانین داده نشود شما نمی‌توانید وارد سایت شوید.

۱۲- در یک قسمت از Windows PowerShell که با حقوق و امکانات بالا (Run as administrator) باز شده است، فایل آغازگر زیر را که در آن application_pool_name نشان‌دهنده نام مخزن برنامه‌ای است که در مرحله ۳ ایجاد کردید را اجرا کنید تا به مخزن برنامه امکان دسترسی به فایل‌ها داده شود.

استفاده از IIS Mmanager برای پیکربندی مسیر دریچه به عنوان وب سایت اصلی با گواهی تست:

۱- به یکی از روش‌های زیر کنسول IIS Manager را باز کنید.

در صفحه دسکتاپ ویندوز Server manager را با کلیک بر روی آن در قسمت Taskbar ویندوز باز کنید. در قسمت tools در server manager روی Internet Information Services (IIS) Manager کلیک کنید.
در صفحه شروع ویندوز قسمتی از Internet Information Services (IIS) Manager را تایپ کنید. بر روی shortcut که در قسمت apps نمایش داده می‌شود را کلیک کنید.

۲- در پنجره درخت IIS Nanager، گره سروری که روی آن وب سایت Windows PowerShell Web access را باز کنید تا پوشه سایت برای شما نشان داده شود. پوشه سایت را انتخاب کنید.

۳- در صفحه Actions بر روی Add Website کلیک کنید.

۴- نام وب‌سایت را تایپ کنید به عنوان مثال PowerShell Web Access را تایپ کنید.

۵- یک مخزن برنامه به صورت خودکار برای وب‌سایت ایجاد می‌شود. برای استفاده از یک مخزن برنامه متفاوت Select را کلیک کنید تا یک مخزن برنامه را برای ارتباط‌دهی با وب سایت جدید انتخاب کنید. مخزن برنامه جایگزین را در کادر Select Application Pool انتخاب کنید و Ok را بزنید.

۶- در کادر Physical path این آدرس را وارد کنید.

۷- در قسمت Type از بخش Binding گزینه https را انتخاب کنید.

۸- یک شماره پورت را که مورد استفاده وب‌سایت یا برنامه‌ای نیست به این وب‌سایت اختصاص دهید. برای موقعیت‌یابی پورت‌های باز می‌توانید دستور netstat را در Command Prompt اجرا کنید.

شماره پورت پیش فرض ۴۴۳ است.

اگر وب‌سایت دیگری از پورت ۴۴۳ استفاده می‌کند یا دلایل امنیتی دیگری دارید، شماره پورت را تغییر دهید. اگر وب‌سایت دیگری روی مسیر Gateway از شماره پورت انتخابی شما استفاده می‌کند، هنگامی‌که کلید OK را در کادر Add Website می‌زنید، هشدار نشان داده می‌شود بنابراین باید پورتی که استفاده نشده است را انتخاب کنید.

۹- در صورت تمایل اگر برای سازمان لازم است یک Host name (نام میزبان) را که معقول و مناسب کاربران و سازمان است را انتخاب کنید و Ok را بزنید.

۱۰- برای یک محیط تولید ایمن‌تر، توصیه می‌کنیم که از یک گواهی معتبر که توسط CA به امضا رسیده است را استفاده کنید. شما باید یک گواهی SSL ارائه کنید زیرا کاربران تنها از طریق وب‌سایت https می‌توانند به PowerShell Web Access متصل شوند.

۱۱- روی گزینه ok کلیک کنید تا کادر Add Website بسته شود.

۱۲- در یک قسمت Windows PowerShell که با امکانات افزایش یافته کاربر (Run as Administrator) باز شده است، فایل آغازگر زیر را اجرا کنید که در آن application_pool_name نشان‌دهنده نام مخزن برنامه‌ای است که در مرحله ۴ ایجاد کرده‌اید تا به مخزن برنامه اجازه دسترسی به فایل اجازه (authorization file) را داده باشید.

$applicationPoolName = <application_pool_name>

$authorizationFile = "C:\windows\web\powershellwebaccess\data\AuthorizationRules.xml"

c:\windows\system32\icacls.exe $authorizationFile /grant ('"' + "IIS AppPool\$applicationPoolName" + '":R') > $null

برای مشاهده حقوق دسترسی به فایل اجازه دستور زیر را اجرا کنید.

c:\windows\system32\icacls.exe $authorizationFile

۱۳- با وب سایت جدید انتخاب شده در پنجره درخت IIS Manager برای باز کردن و آغاز به کار وب‌سایت بر روی گزینه Start در پنجره action کلیک کنید.

۱۴- یک مرورگر را روی دستگاه یک سرویس گیرنده باز کنید.

۱۵- وب‌سایت Windows PowerShell Web Access را باز کنید.

از آنجا که وب سایت اصلی (root) به پوشه Windows PowerShell Web Access اشاره می‌کند و برمی‌گردد، مرورگر باید صفحه sign-in از Windows PowerShell Web Access را هنگامی که https://< gateway_server_name> را باز می‌کنید نشان می‌دهد نباید نیازی به اضافه کردن /pswa داشته باشد.

نکته: با به کاربران اجازه دسترسی به وب‌سایت، با اضافه کردن قوانین اجازه، داده نشود نمی‌توانید وارد شوند.

مرحله سوم: پیکربندی یک قانون با مجوز محدود

برای اضافه کردن قانون با مجوز محدود

۱- یکی از گزینه‌های زیر را برای باز کردن Windows PowerShell با استفاده از کاربران با سطح دسترسی بالا انتخاب کنید:

در دسکتاپ ویندوز، از قسمت Taskbar روی Windows PowerShell راست کلیک کنید و روی گزینه Run as Administartor کلیک کنید.
در صفحه نمایش شروع ویندوز روی Windows PowerShell راست کلیک کنید و روی گزینه Run as Administartor کلیک کنید.

۲- مراحل اختیاری را برای محدود کردن دسترسی کاربران با استفاده از تنظیمات Using Session انجام دهید. بررسی کنید که تنظیماتی که می‌خواهید در قوانین خود استفاده کنید، در حال حاضر وجود دارد.

۳- در ادامه دستور زیر را تایپ کنید و Enter را بزنید.

Add-PswaAuthorizationRule –UserName <domain\user | computer\user> -ComputerName <computer_name> -ConfigurationName<session_configuration_name>

۴- شما می‌توانید قانونی را که ایجاد کردید با استفاده از Get-PswaAuthorizationRule cmdlet و یا Test-PswaAuthorizationRule -UserName <domain\user | computer\user> -ComputerName چک کنید.
پس از این‌که قانون مجوز پیکربندی شده‌اند، شما برای ورود کاربران مجاز به کنسول مبتنی بر وب و شروع به استفاده Powershell Web Access آماده هستید.

پیکربندی یک گواهینامه واقعی:

برای یک محیط تولید امن، همیشه از یک گواهینامه SSL معتبر که توسط مرجع صدور گواهینامه (CA) امضا شده است، استفاده کنید. در این قسمت نحوه به دست آوردن و استفاده از یک گواهینامه SSL که توسط CA امضا شده است را ارائه می‌دهیم.

پیکربندی یک گواهینامه SSL در IIS Manager:

۱- در پنجره درخت IIS Manager سروری که Powershell Web Access روی آن نصب است را انتخاب کنید.

۲- در پنجره محتوا بر روی Server Certificates دوبار کلیک کنید.

۳- در پنجره Action، یکی از گزینه‌های زیر را انجام دهید:

برای وارد کردن گواهینامه معتبر از یک مکان از شبکه خود بر روی گزینه Import کلیک کنید.
برای درخواست یک گواهینامه از CA بر روی گزینه Create Certificate Request کلیک کنید.
برای استفاده فوری از یک گواهی که بعدا می‌توانید توسط CA آن را امضا کنید بر روی گزینه Create a Self-Signed Certificate را کلیک کنید.

۴- پس از ایجاد یا به دست آوردن یک گواهینامه وب‌سایتی که می‌خواهید گواهینامه بر روی آن اعمال شود را انتخاب کنید. در پنجره درخت IIS Manager، روی گزینه Binding در پنجره درخت Action کلیک کنید.

۵- در کادر Add Site Binding، برای سایت Https را اضافه کنید اگر در حال حاضر نمایش داده نمی‌شود. اگر شما از یک گواهی خود امضا استفاده می‌کنید این مرحله نیاز نیست.

۶- گواهینامه‌ای که در مرحله ۳ ایجاد کردید یا به دست آوردید را انتخاب کنید و بر روی گزینه Ok کلیک کنید.

نحوه بکاپ‌گیری از SQL Server توسط PowerShell

زاگریو19 تیر 1397

1.5kviews

برای بکاپ‌گیری از بانک‌های اطلاعاتی Microsoft SQL Server به راحتی می‌توانید با استفاده از ماژول PowerShell که در نسخه ۲۰۱۲ معرفی شده است استفاده نمائید.

درصورتی‌که نسخه ۲۰۱۲ به بالا را به همراه Client Tools نصب نموده‌اید ماژول SQLPS قبلا نصب شده است.
جهت بررسی این مورد از دستور زیر می‌توانید استفاده نمائید:

Get-Module -ListAvailable

در صورت لزوم باید نرم‌افزارهای مورد نیاز را دانلود و نصب نمائید:

http://www.microsoft.com/en-us/download/details.aspx?id=29065

Microsoft® System CLR Types for Microsoft® SQL Server® ۲۰۱۲ (SQLSysClrTypes.msi)
Microsoft® SQL Server® ۲۰۱۲ Shared Management Objects (SharedManagementObjects.msi)
Microsoft® Windows PowerShell Extensions for Microsoft® SQL Server® ۲۰۱۲ (PowerShellTools.msi)

سپس برای فراخوانی ماژول‌ها:

Import-Module sqlps

پس از نصب ۴۶ دستور اضافه خواهد شد که موارد زیر از پرکاربردترین آن‌هاست.

Backup-SqlDatabase Restore-SqlDatabase Backup-ASDatabase Restore-ASDatabase

کد زیر برای تهیه بکاپ و اضافه نمودن تاریخ به آن استفاده خواهد شد:

$DateTime = Get-Date -Format yyyyMMddHHmmss $ServerInstance = "localhost\sqlexpress" $Database = "databasenametobackup" Backup-SqlDatabase -ServerInstance $ServerInstance -Database $Database -BackupFile "C:\path\to\store\backup\backup-$DateTime.bak"

مدیریت IIS: فعال‌سازی و تنظیم IIS توسط PowerShell از راه دور

زاگریو19 تیر 1397

3.4kviews

مدیریت IIS سرورهای وب از طریق GUI در صورتی که دسترسی به سرور داشته باشید بسیار ساده است، اما اگر شما نیز مثل من تعداد زیادی WebServer در موقعیت‌های مختلف و یا Cloud دارید دسترسی به کنسول سرور دشوار و یا بدتر از آن از RDP برای مدیریت آن‌ها استفاده می‌کنید که این روش شما اصلا منطقی و در راستای بهترین راه‌کارهای پیشنهاد توسط مایکروسافت نیست. راه‌کار بسیار بهتر و موثرتری برای مدیریت تعداد زیادی سرور از راه دور وجود دارد که همانا PowerShell Remoting برای مدیریت IIS است.

مراحل کار:

اگر قبلا این کار را از طریق GUI انجام داده‌اید در جریان مراحل انجام کار هستید، از طریق PowerShell نیز انجام این مراحل به همان شکل است با این تفاوت که بسیار سریعتر و کم‌دردسرتر است. ترتیب اجرای موارد به صورت زیر است:
۱- برقراری یک ارتباط (Session) با هر سرور
۲- نصب IIS Management Service
۳- فعال‌سازی IIS Management Service
۴- استارت سرویس WMSVC
۵- جایگزینی گواهینامه امنیتی Self-Signed
۶- اتصال از طریق IIS Manager

در این آموزش این سرویس را بر روی ۴ سرور مختلف با نام‌های web1,web2,web3 و web4 به صورت یک‌جا نصب خواهیم نمود.

۱- تعریف PowerShell Remoting برای Web Server ها برای مدیریت IIS

ابتدا یک متغیر با نام $Servers ایجاد می‌کنیم و تمامی نام‌های کامپیوترها را درون آن قرار می‌دهیم. شما نیز می‌توانید لیست آن‌ها را از یک فایل .csv و یا .txt نیز فراخوانی کنید. اگر سرورهای شما در Active Directory هستند می‌توانید با استفاده از دستور Get-ADComputer نیز سرورهای مقصد خود را شناسایی نمائید.

PS C:\ZAGRIO> $Servers = "web1,web2,web3,web4"

سپس یک Session به سمت هر سرور ایجاد می‌کنیم:

PS C:\ZAGRIO> $Sessions = New-PSSession -ComputerName $Servers

۲- نصب سرویس IIS Remote Management

با استفاده از دستور زیر برای تمامی سرورها سرویس IIS Remote Management را نصب میکنیم.

PS C:\ZAGRIO> Invoke-Command –Session $Sessions –ScriptBlock {Install-WindowsFeature Web-Mgmt-Service}

پس از نصب لازم است سرویس را فعال کنیم اما برای این کار cmdlet وجود ندارد

۳- فعال‌سازی سرویس Management Service برای مدیریت IIS

به صورت پیش‌فرض سرویس مدیریت IIS بر روی پورت ۸۱۲۷ فعال است. همچنین به صورت پیش‌فرض با نصب این سرویس یک گواهینامه امنیتی Self-Signed با مدت اعتبار ۱۰ سال نیز ایجاد می‌گردد. اگر در شبکه داخلی از این امکان می‌خواهید استفاده کنید این مورد اشکالی ندارد اما در ادامه به شما نشان خواهیم داد که به چه صورت آن را با یک گواهینامه امنیتی مورد اعتماد جایگرین نمائید. برای فعال‌سازی سرویس از دستور زیر استفاده می‌کنیم:

PS C:\ZAGRIO> Invoke-command –Session $Sessions -ScriptBlock{Set-ItemProperty -Path HKLM:\SOFTWARE\Microsoft\WebManagement\Server -Name EnableRemoteManagement -Value 1}

حال سرویس شما فعال شده است اما کماکان لازم است سرویس مورد نظرstart شود .

۴- روشن کردن سرویس Management Service

با استفاده از دستورات زیر سرویس را start کرده و در حالت Automatic نیز قرار می‌دهیم تا با هر بار restart شدن سرور، سرویس مجددا فعال شود.

PS C:\ZAGRIO> Invoke-command –Session $Sessions -ScriptBlock {Set-Service -name WMSVC -StartupType Automatic}

PS C:\ZAGRIO> Invoke-command –Session $Sessions -ScriptBlock {Start-service WMSVC}

در این مرحله شما امکان اتصال به سرویس فوق را از طریق سیستم دیگری خواهید داشت. اگر تمایل به جایگزین نمودن گواهینامه امنیتی دارید (عموما مشکلی وجود ندارد) می‌توانید با استفاده از دستورات زیر گواهینامه امنیتی را جایگزین نمائید.

۵- جایگزین کردن گواهینامه امنیتی برای مدیریت IIS

شما می‌توانید یک گواهینامه امنیتی معتبر را از یک سرویس‌دهنده و یا Active Directory Certificate Services برای مدیریت سرورهای داخلی دریافت کنید.
گواهینامه را با فرمت .pfx به همراه یک کلمه عبور ذخیره کنید سپس با استفاده از دستور CertUtil.exe آن را نصب نمائید.
ابتدا فایل را در هر سرور کپی کنید سپس:

PS C:\ZAGRIO> $Servers | Foreach-Object {Copy-Item -Path C:\Remote.Company.loc.pfx -Destination "\\$_\c$"}

PS C:\ZAGRIO> Invoke-Command -Session $Sessions {certutil -p P@ssw0rd -importpfx c:\Remote.company.loc.pfx}

توجه داشته باشید که رمز عبور به صورت PLAIN در کد وجود دارد با توجه به اینکه ارتباط PS Remoting امن و کدگذاری شده است جای نگرانی وجود ندارد اما پیشنهاد می‌شود در اسکریپت‌های خودکار از این مهم اجتناب کنید.
پس از نصب فایل‌های .pfx را به دلایل امنیتی حذف کنید:

PS C:\ZAGRIO> $Servers | Foreach-Object {Remove-Item -Path "\\$_\c$\remote.Company.loc.pfx"}

در این مرحله لازم است Thumbprint گواهینامه امنیتی نصب شده را دریافت و آن را با سرویس Management Service جایگزین نمائید. برای این کار به PSProvider مربوطه به IIS نیاز دارید. ماژول WebAdministration را با دستور زیر فراخوانی کنید:

PS C:\ZAGRIO> Invoke-Command -Session $Sessions {Import-Module WebAdministration}

Thumbprint گواهینامه امنیتی را دریافت کنید:

PS C:\ZAGRIO> Invoke-Command -Session $Sessions {$cert = Get-ChildItem -Path Cert:\LocalMachine\My | Where {$_.subject -like "*company*"} | Select-Object -ExpandProperty Thumbprint}

تنظیمات قبلی SSL Binding را حذف کنید:

PS C:\ZAGRIO> Invoke-command -Session $Sessions {Remove-Item -Path IIS:\SslBindings\0.0.0.0!8172}

تنظیمات جدید SSL Binding را اعمال کنید:

PS C:\ZAGRIO> Invoke-Command -Session $Sessions {Get-Item -Path "cert:\localmachine\my\$cert" | New-Item -Path IIS:\SslBindings\0.0.0.0!8172}

حالا شما آماده اتصال به سرور از طریق یک GUI دیگر هستید!

۶- اتصال به سرور از طریق IIS Manager

پنجره مدیریت IIS را باز کنید و در صفحه اصلی در سمت چپ بر روی …Connect to a server کلیک کنید، نام سرور و مشخصات کاربری و رمز عبور را وارد نمائید. حال مشخصات شما و سرور جدید در سمت چپ ایجاد خواهد شد.

پایان

هر چند تنظیمات SSL ممکن است کمی پیچیده و با دردسر باشد اما کل منطق کار بسیار ساده است. شخصا به دلیل استفاده از PowerShell DSC این مراحل را مانند زمان قدیم تکرار نمی‌کنم. PowerShell Desired State Configuration این امکان را به شما می‌دهد تا تمامی تنظیمات موردنیاز خود را فعال و تنظیم کنید. پیشنهاد می‌کنم از این امکان حتما بازدید و استفاده نمائید.

نحوه LoadBalance کردن IP ها برای ایمیل‌های ارسالی توسط Exchange

زاگریو18 تیر 1397

1.5kviews

در این آموزش به شما نحوه Load Balance کردن آدرس IP های خروجی (IP ارسال ایمیل) در Microsoft Exchange را آموزش خواهیم داد.

تصور کنید شما یک یا دو سرور Edge برای ارسال ایمیل دارید و در مدت زمان کوتاهی مشتریان شما تعداد زیادی ایمیل را ارسال می‌کنند. پس از مدتی سرویس‌دهنده‌های بزرگ مثل Hotmail، Yahoo یا Gmail آدرس IP های شما را مسدود خواهند نمود.

عموما دلیل این مسدودی ارسال تعداد زیادی ایمیل از یک آدرس IP است. حال تصور کنید هر دو آدرس Public سرورهای Edge شما مسدود شود. در این صورت هیچگونه ایمیلی از سمت شما به این سرویس‌دهنده‌ها ارسال نخواهد شد و تماما در صف انتظار قرار خواهند گرفت.

مشکل در اینجا این است که در سرورهای Edge شما تنها یک آدرس IP برای ایمیل‌های خروجی تعریف شده است.

نرم‌افزارهای ارسال ایمیل همچون Ironpot و برخی از نرم‌افزارهای ضداسپم لینوکس این امکان را به شما می‌دهند که چندین آدرس IP را برای ایمیل‌های ارسالی در نظر بگیرید تا با این مشکل مواجه نشوید، اما آیا Exchange نیز همچنین امکانی دارد؟

البته به این شکل خیر، اما روشی برای تنظیم Custom Transport Agent در Exchange وجود دارد.

Load Balance کردن Transport Agent

مقدار Send Connector در این سیستم دارای خصوصیتی تحت عنوان “SourceIPAddress” است. این آدرس IP یکی از آدرسهایی خواهد بود که Exchange برای ارسال ایمیل از آن استفاده خواهد نمود.
پس در اولین مرحله تعدادی آدرس IP اضافه خواهیم نمود.

192.168.1.240 EDGE Server IP

192.168.1.241 Outbound SMTP IP Address 1

192.168.1.242 Outbound SMTP IP Address 2

192.168.1.243 Outbound SMTP IP Address 3

در تنظیمات ما، سرور Edge در محیط DMZ است و یک ارتباط NAT یک به یک در شبکه ما فی‌مابین آدرس‌های داخلی و خارجی وجود دارد.

ممکن است تصور کنید با اضافه کردن چندین آدرس IP مشکل حل خواهد شد اما اشتباه کرده‌اید!

Microsoft Exchange در بین چندین Send Connector که یک Cost برای آنها تعریف شده است امکان Load Balance ندارد.
این نرم‌افزار با شرایط زیر نسبت به انتخاب Send Connector اقدام می‌کند:

۱- اگر در تنظیمات گیرنده Send Connector مقدار مشخصی مانند contoso.com تعریف شده باشد نسبت به “*” دارای اولویت است.
۲- ردیفی را انتخاب خواهد کرد که دارای کمترین Cost است.
۳- اگر چندین ردیف با Cost یکسان وجود داشته باشد بر مبنای نام آنها به ترتیب حروف الفبا انتخاب خواهد کرد.

ممکن است شما بخواهید با استفاده از یک اسکریپت نام Send Connector را هر دقیقه یک‌بار تغییر دهید که پیشنهاد نمی‌شود! بهتر است از روش هوشمندانه زیر استفاده کنید:

مرحله بعدی تنظیم Send Connector ها است:

New-SendConnector Connector1 -AddressSpaces "connector1.local" -SourceIPAddress 192.168.1.241

New-SendConnector Connector2 -AddressSpaces "connector2.local" -SourceIPAddress 192.168.1.242

New-SendConnector Connector3 -AddressSpaces "connector3.local" -SourceIPAddress 192.168.1.243

در SDK Exchange 2010 به بالا روشی برای ارسال ایمیل‌ها به ازای هر گیرنده وجود دارد و صرفا شما کافی‌ست به ازای هر گیرنده آن‌ها را به Connector مربوطه متصل نمائید.
با استفاده از تابع RoutingOverride ما تمامی ایمیل‌های در صف انتظار را می‌توانیم به سمت Connector مورد نظر خود هدایت کنیم. اطلاعات تکمیلی در خصوص تابع RoutingOverride در لینک زیر موجود است:

http://msdn.microsoft.com/en-us/library/microsoft.exchange.data.transport.routingoverride(EXCHG.140).aspx

نحوه نصب routeBalancer

برای نصب این Agent باید اسکریپت installRouteBalancer.ps1 را اجرا کنید و سپس مراحل زیر را انجام دهید.

۱- سرویس MSExchangeTransport را غیرفعال کنید.
۲- فولدر “C:\Program Files\Microsoft\Exchange Server\V14\TransportRoles\agents\routeBalancer” را ایجاد کنید.
۳- فایل‌های routeBalancer.dll و RouteBalancerConfig.xml را در پوشه‌ای که ایجاد کرده‌اید کپی کنید.
۴- Agent را نصب و فعال کنید.
۵- سرویس MSExchangeTransport را فعال کنید.

نحوه مدیریت سیستم

این Agent تعداد Send Connector ها را می‌خواند و همچنین آدرس‌های IP را از RouteBalancerConfig.xml نیز می‌خواند. این فایل باید در کنار فایلهای dll دیگر باشد.
در صورتی که تمایل به عدم ارسال از یک آدرس IP دارید، مثلا برای غیرفعال کردن Connector2 باید:

۱- ابتدا مقدار Address Space را درون Send Connector ها از “connector3.local” به “connector2.local” تغییر دهید.
۲- سپس “connector2.local” را به اسمی دیگر مثلا “disabled.local” تغییر نام دهید.
۳- نام Send Connectory را مثلا به “Disabled” تغییر نام دهید. (فقط جهت شفاف‌سازی و اطلاع خودتان، تغییر در نام آن‌ها تاثیری بر Agent ندارد)
۴- مقدار numConnectors در فایل RouteBalancerConfig.xml را از ۳ به ۲ تغییر دهید.
۵- سرویس MSExchangeTransport را ری‌استارت کنید.

مدیریت از راه دور توسط Powershell(آموزش)

زاگریو18 تیر 1397

2.6kviews

یکی از ویژگی‌های کمتر شناخته شده در Windows PowerShell 2.0 این است که به راحتی می‌توانید انعطاف‌پذیری باورنکردی را به محیط خود اضافه کنید مدیریت از راه دور است. تصور اینکه کامپیوترهای مشتری‌های شما ویندوز XP را اجرا می‌کنند و domain controllers های شما از Windows Server 2003 استفاده می‌کنند هنوز یک سناریوی متداول است. شما می‌توانید از Windows PowerShell 2.0 برای هردوی این سیستم عامل‌ها استفاده کنید. اما ممکن است قادر به استفاده از جدیدترین ماژول‌های Windows PowerShell cmdlet نباشید. مانند ماژول Active Directory همراه با Windows Server 2008 R2. این ماژول‌های بر روی ورژن‌های قدیمی ویندوز اجرا نمی‌شوند. مشکل خاصی وجود ندارد. فقط ویندوز ۷ یا Windows Server 2008 R2 را بر روی یک کامپیوتر در محیط خودنصب کنید (ماژول اکتیو دایرکتوری در هرکدام از سیستم عامل‌ها اجرا خواهد شد).

به عنوان مثال شما می‌توانید یک Windows Server 2008 R2 domain controller را نصب کنید چرا که هردو ماژول Active Directory و خدمات Active Directory management gateway که با آن ارتباط برقرار می‌کنند را فراهم می‌کند. می‌توانید gateway service را دانلود کنید و آن را روی Windows Server 2008 و Windows Server 2003 نصب کنید.

با استفاده از Enable-PSRemoting در Windows PowerShell دسترسی از راه دور و WinRM را روی یک domain controller جدید تعریف کنید، سپس Windows PowerShell 2.0 را روی ویندوز XP یکی از کلاینت‌های خود فعال کنید و خودتان را برای انجام کارهای جادویی آماده کنید.

ساخت یک ماژول برای مدیریت از راه دور:

یا ایجاد یک جلسه Remote به domain controller جدید شروع کنید.

$session = New-PSSession -computerName my-new-dc

نام صحیح کامپیوتر را در محل my-new-dc وارد کنید. شما می‌توانید پارامترهای اضافی مانند alternate credentials یا پورت‌های alternate WinRM را مشخص کنید. برای جزئیات بیشتر help new-pssession را اجرا کنید.

در ادامه با استفاده از Remote به عنوان مثال به Windows PowerShell بگویید کهActive Directory cmdlets بارگذاری کند.

Invoke-command { import-module activedirectory } -session $session

قسمت جالب این است که شما بر روی همین سیستمی که از Windows PowerShell آن استفاده می‌کنید می‌توانید دستورات ماژول Active Directory را با استفاده از دستور زیر از سرور Remote بر روی کامپیوتر خود فراخوانی کنید.

Export-PSSession -session $session -commandname *-AD* -outputmodule RemAD -allowclobber

این دستور یک ماژول جدید از Windows PowerShell را در فولدر Documents زیر WindowsPowerShell\Modules\RemAD ایجاد می‌کند. فقط دستوراتی که نام آن‌ها با الگوی “*-AD*” مطابقت داشته باشد را شامل می‌شود. این یکی از بزرگترین دلایل دستورات افزودنی در استفاده از نوعی پیشوند مانند “AD” بعنوان بخشی از نام cmdlet است. انجام این کار باعث می‌شود گرفتن آن دسته از cmdlet ها آسانتر شود.

Cmdlet ها در واقع در کامپیوترهای محلی کپی نمی‌شوند. در عوض ماژول خدمات به صورت محلی یک shortcut ایجاد می‌کند. این cmdlet ها همیشه در remote domain controller اجرا خواهند شد اما به نظر می‌رسد که cmdlet ها به صورت محلی در حال اجرا است.

استفاده از cmdlet ها:

با حذف جلسه از remote domain controller شروع کنید:

Remove-PSSession -session $session

اکنون یک ماژول جدید را بارگذاری کنید:

Import-Module RemAD -prefix Rem

این دستور یک ماژول جدید به حافظه بارگذاری می‌کند و پیشوند “Rem” به نام هر cmdlet در آن ماژول اضافه خواهد شد. پیشوند یک راه خوب است تا برای شما یادآوری کنیم که این cmdlet ها به صورت Remote انجام می‌شوند. شما می‌توانید هر پیشوندی را که دوست دارید می‌توانید انتخاب کنید.

سعی کنید از یک remote cmdlet درخواست کمک کنید.

Help New-RemADUser

شما یک خطا را مشاهده می کنید زیرا یک remoting session بین کامپیوتر شما و domain controller که cmdlet ها در آن وجود دارند ایجاد نشده است. نیازی نیست که شما به طور واضح آن جلسه را شروع کنید. شما به طور ضمنی می‌توانید این کار را با اجرای یکی از remoted cmdlets انجام دهید:

Get-RemADUser -filter "Name -like 'D*'"

این دستور ارتباط remote را به domain controller و ارائه دستور برای اجرا و اجرای فرمان در domain controller را مجددا نمونه‌سازی خواهد کرد. سپس هر کاربری که نامش با ‘D’ شروع می‌شود را در XML مرتب می‌کند و به تمام شبکه کامپیوتر شما انتقال می‌دهد. شما می‌توانید آن‌ها از مرتبا به اشیاهایی که در خط لوله Windows PowerShell کار می‌کنند مرتب‌سازی نمائید. اکنون شما می‌توانید درخواست کمک کنید زیرا جلسه remote فعال است.

Help New-RemADUser

این جلسه فعال باقی می‌ماند تا زمانی که شما پوسته نمونه را ببندید یا ماژول را حذف نمائید.

Remove-Module RemAD

رسیدگی و مدیریت از راه دور:

Implicit remoting استفاده از cmdlet هایی که فقط بر روی کامپیوترهای راه دور برای مدیریت از راه دور موجود هستند را آسانتر می‌کند. implicitly remoted cmdlets رفتاری بسیار مشابه با زمانی که بر روی یک کامپیوتر محلی نصب شده باشند را دارند. این باعث می‌شود که هر زمان که به آن‌ها نیاز دارید در دسترس باشند. یک جلسه Remote نیاز به سربار کمی به روی کامپیوتر شما یا یک کامپیوتر راه دور دارد به‌طوری‌که این یک راه فوق‌العاده عملی برای توزیع محاسبات است.