مدیریت سرور توسط زاگریو

12 مزیت برون سپاری مدیریت سرور

مدیریت سرور، چرا و چگونه؟

در این مطلب قصد داریم به شما کمک کنیم که تصمیم بگیرید که آیا تامین خدمات مدیریت سرور توسط یک مجموعه تخصصی تاثیر و مزایایی برای کسب و کار شما خواهد داشت یا خیر

سپردن مدیریت سرور به یک شرکت تخصصی، به‌ویژه برای کسب‌وکارهایی که به خدمات آنلاین و میزبانی وب وابسته‌اند، می‌تواند تصمیمی هوشمندانه باشد. در ادامه، دلایلی را از جنبه‌های مختلف بررسی می‌کنیم.

یک سرویس مدیریت شده از زبان PCMagazine بصورت خلاصه به معنای انجام زحمت کار بصورت حرفه ای و با تجهیزات و سامانه های به روز توسط مجموعه ای تخصصی در خارج از سازمان شماست.


1. صرفه‌جویی در زمان

مدیریت سرور نیازمند زمان زیادی برای نصب، پیکربندی، نظارت و رفع اشکال است. اگر بخواهید خودتان این کار را انجام دهید:

  • باید زمان زیادی را برای یادگیری مفاهیم اولیه و سپس حل مشکلات اختصاص دهید.
  • در صورت بروز مشکلات غیرمنتظره، ممکن است ساعت‌ها یا حتی روزها طول بکشد تا مسئله را برطرف کنید.
  • شرکت‌های تخصصی با داشتن تیم مجرب و ابزارهای پیشرفته می‌توانند مشکلات را سریع‌تر شناسایی و برطرف کنند.

مثال: تصور کنید یک وب‌سایت فروشگاهی دارید که به‌دلیل یک مشکل در سرور از دسترس خارج شده است. اگر تیم تخصصی مدیریت سرور داشته باشید، مشکل در کوتاه‌ترین زمان حل خواهد شد، اما اگر خودتان این کار را انجام دهید، ممکن است فروش قابل‌توجهی را از دست بدهید.


2. بهینه‌سازی هزینه‌ها

اگرچه در نگاه اول هزینه پرداخت به شرکت‌های تخصصی ممکن است زیاد به‌نظر برسد، اما در بلندمدت هزینه کمتری برای کسب‌وکار شما دارد:

  • استخدام یک مدیر سرور داخلی هزینه بیشتری دارد (حقوق ثابت، مزایا و غیره).
  • ابزارها و نرم‌افزارهای نظارتی و امنیتی گران‌قیمت هستند، اما شرکت‌های تخصصی به‌صورت اشتراکی از این ابزارها استفاده می‌کنند و هزینه آن‌ها در بین مشتریان تقسیم می‌شود.
  • هزینه‌های ناشی از خرابی سرور یا از دست رفتن داده‌ها به‌مراتب بیشتر از هزینه خدمات مدیریت سرور است.

3. دسترسی به دانش و تخصص پیشرفته

مدیریت سرور شامل موارد پیچیده‌ای مانند امنیت، بهینه‌سازی عملکرد، تنظیمات پیشرفته، و نظارت 24/7 است. شرکت‌های تخصصی تیم‌هایی دارند که:

  • با جدیدترین تکنولوژی‌ها و پروتکل‌های امنیتی آشنا هستند.
  • تجربه زیادی در مدیریت سناریوهای مختلف دارند.
  • در مواقع بحرانی می‌توانند سریع‌تر و دقیق‌تر عمل کنند.

مثال فنی: پیکربندی یک سرور به‌گونه‌ای که از حملات DDoS جلوگیری شود، نیازمند دانش عمیقی در زمینه فایروال‌ها و شبکه است. یادگیری و اجرای این تنظیمات به‌صورت شخصی ممکن است زمان‌بر و پرخطر باشد.


4. امنیت بالاتر

امنیت داده‌ها و سرور از حیاتی‌ترین دغدغه‌های هر کسب‌وکاری است. شرکت‌های مدیریت سرور:

  • نظارت مداوم بر سرور دارند و به‌سرعت تهدیدات را شناسایی می‌کنند.
  • از ابزارهای پیشرفته امنیتی استفاده می‌کنند که ممکن است هزینه خرید آن‌ها برای شما به‌صرفه نباشد.
  • به‌طور منظم به‌روزرسانی‌ها و پچ‌های امنیتی را اعمال می‌کنند.

اگر امنیت سرور خود را به‌درستی مدیریت نکنید، ممکن است قربانی هک، سرقت داده‌ها یا حملات سایبری شوید که می‌تواند خسارات مالی و اعتباری سنگینی به همراه داشته باشد.


5. پشتیبانی 24/7

سرورها ممکن است در هر لحظه از شبانه‌روز دچار مشکل شوند. شرکت‌های مدیریت سرور معمولاً تیم‌های پشتیبانی 24/7 دارند که:

  • به‌صورت دائمی سرور شما را زیر نظر دارند.
  • در صورت بروز مشکل به‌سرعت وارد عمل می‌شوند.
  • اطمینان می‌دهند که حداکثر زمان آپتایم (Uptime) برای سرور شما فراهم باشد.

اگر بخواهید خودتان این کار را انجام دهید، باید دائماً آماده باشید و حتی در نیمه‌شب نیز احتمالاً مجبور به رفع مشکلات خواهید شد.


6. بهبود عملکرد و کارایی

شرکت‌های مدیریت سرور به دلیل تجربه و تخصص خود می‌توانند سرور شما را به‌گونه‌ای پیکربندی کنند که بهترین عملکرد را داشته باشد:

  • بهینه‌سازی منابع سرور (CPU، RAM و فضای دیسک).
  • کاهش زمان بارگذاری (Load Time) که تأثیر مستقیم بر تجربه کاربری و سئو دارد.
  • ارائه پیشنهاداتی برای ارتقاء یا تغییر منابع در صورت رشد کسب‌وکار شما.

اگر خودتان این کار را انجام دهید، ممکن است پیکربندی نادرستی انجام دهید که باعث هدررفت منابع یا کاهش کارایی شود.


7. تمرکز بر کسب‌وکار اصلی

وقتی مدیریت سرور را به یک شرکت تخصصی بسپارید:

  • می‌توانید وقت و انرژی خود را صرف رشد و توسعه کسب‌وکار خود کنید.
  • از نگرانی‌های مربوط به نگهداری و مدیریت سرور خلاص می‌شوید.
  • تیم شما می‌تواند بر اهداف اصلی تمرکز کند، نه مسائل فنی پیچیده.

8. دسترسی به SLA (توافق‌نامه سطح خدمات)

بیشتر شرکت‌های مدیریت سرور SLA ارائه می‌دهند که در آن تعهد می‌کنند خدمات باکیفیت ارائه دهند. این شامل:

  • تضمین زمان پاسخ‌گویی.
  • تعهد به حل مشکلات در زمان معین.
  • جبران خسارت در صورت عدم رعایت SLA.

در مقابل، اگر خودتان مدیریت را بر عهده داشته باشید، هیچ ضمانتی برای رفع سریع مشکلات وجود ندارد.


9. مقایسه در سناریوهای واقعی

  • خرابی سرور: اگر شما تخصص کافی نداشته باشید، رفع خرابی ممکن است ساعت‌ها طول بکشد، اما شرکت‌های مدیریت سرور در کوتاه‌ترین زمان آن را برطرف می‌کنند.
  • ارتقاء منابع: تیم‌های تخصصی با تجزیه‌وتحلیل دقیق، منابع موردنیاز را پیشنهاد می‌دهند. اما اگر خودتان این کار را انجام دهید، ممکن است منابع اضافی و غیرضروری تهیه کنید که باعث افزایش هزینه شود.

10. کاهش ریسک و خطا

انجام تنظیمات و مدیریت سرور توسط افراد غیرمتخصص می‌تواند منجر به:

  • خرابی‌های غیرمنتظره.
  • از دست رفتن داده‌ها.
  • تنظیمات امنیتی ضعیف و آسیب‌پذیری در برابر حملات.

شرکت‌های تخصصی با داشتن فرآیندها و پروتکل‌های استاندارد، این ریسک‌ها را به حداقل می‌رسانند.


11. ارتقای سئو

  • به دلیل پایداری بهتر سایت شما رتبه بالاتری دریافت خواهد کرد.
  • بهینه سازی سرویس ها منجر به افزایش سرعت فراخوانی سایت و یا برنامه شما خواهد شد که باعث افزایش رتبه سایت شما خواهد شد.

12. دریافت مشاوره تخصصی:

  • با حضور یک تیم تخصصی در کنار خود، در زمان های ضروری می توانید از تخصص ایشان برای استفاده در توسعه کسب و کار خود مشاوره بگیرید.
  • در دسترس بودن مشاور متخصص در حوزه فن آوری اطلاعات به شما کمک شایانی در تصمیم گیری های مهم برای سایت و یا برنامه شما خواهد بود.

نتیجه‌گیری:

سپردن مدیریت سرور به یک شرکت تخصصی نه‌تنها باعث بهبود عملکرد و امنیت سرور می‌شود، بلکه از لحاظ زمانی و هزینه‌ای نیز به‌صرفه‌تر است. این کار به شما اجازه می‌دهد روی اهداف اصلی کسب‌وکار خود تمرکز کنید و نگرانی‌های فنی را به افراد حرفه‌ای بسپارید. چنانچه نیازمند خدمات مدیریت سرور برای بهبود عملکرد و کاهش هزینه های نگهداری نرم افزار و یا سایت خود هستید، در تماس با ما تردید نکنید.

تامین امنیت سرورهای لینوکسی به واسطه به‌روزرسانی خودکار

به‌روزرسانی خودکار سرور برای تامین امنیت

تامین امنیت سرورهای لینوکسی از طریق به‌روزرسانی اتوماتیک


برای اینکه تصمیم بگیرید که سرورهای خود را بصورت خودکار آپدیت کنید یا نه، ابتدا باید مواردی را بسنجید و مطابق نیاز خود از این ویژگی استفاده کنید. هرچند که یک پاسخ واحد برای این پرسش وجود ندارد اما در نهایت این تصمیم به عهده مدیرسرور و یا مالک سیستم است که تصمیم بگیرد این ویژگی برای سیستم او مناسب است یا خیر. یک مدیر سیستم خوب با استفاده تجربیات دیگران و بررسی واقعیت ها این مورد را تصمیم گیری میکند.

یک قانون عمومی اغلب برای استفاده از به روزرسانی خودکار وجود دارد:

اگر سرور مذکور حاوی یک برنامه حیاتی است بصورتی که قطعی سرویس قابل قبول نیست و مشکلات متعددی بوجود می آورد، شما نباید از به روزرسانی خودکار استفاده کنید. در غیر این صورت می‌توانید در خصوص استفاده از این ویژگی تصمیم گیری کنید.

هر چند قاعده فوق شامل استثنا نیز می شود و یا میتوان به روشهایی آن را دور زد. برخی از مشکلات را می توان با راه اندازی یک رویه ویژه برطرف کرد. برای مثال شما می توانید مخزن مخصوص به خودتان را راه اندازی کنید و فقط فایلهایی را که تست کرده اید و از صحت عملکردآنها اطمینان دارید و یا از منابع مورد تاییدتان آنها را دریافت کرده اید را درون آن قرار دهید و سپس با استفاده از ویژگی به روزرسانی خودکار آن بر روی سرورهایتان نصب کنید تا آن بخش از امنیت سرور شما که وابسته به آپدیت بودن بسته های نرم افزاری هست تامین شود. اینگونه تنظیمات علی‌رغم اینکه راه اندازی پیچیده تری دارند و نگهداری از آنها سخت تر نیز هست، می‌تواند بخش عمده ای از ریسک به روزرسانی خودکار را حذف کند.

 

نحوه راه اندازی به‌روزرسانی خودکار


شما میتوانید از این سرویس برای دانلود و نصب خودکار هر نوع به روزرسانی استفاده کنید (مثلا به روزرسانی های امنیتی)

بسته dnf-automatic مبنی بر RPM به عنوان یک افزونه به DNF اضافه می شود سرویسی برای به روزرسانی خودکار فراهم می کند.

 

نصب و تنظیم dnf-automatic

بر روی سیستم عامل خود بسته مذکور را به روش ذیل نصب کنید:

 

بصورت پیشفرض فایل تنظیمات خود را در مسیر etc/dnf/automatic.conf/ ایجاد می کند. این تنظیمات بصورتی است که فقط بسته ها را دانلود می کند و آنها را نصب نمی کند. برای تغییر و یا افزودن هر نوع تنظیماتی، فایل مذکور را با کاربر دارای دسترسی root توسط ویرایشگر دلخواهتان باز کنید.

 

نصب و راه اندازی dnf-automatic

پس از نصب دستور زیر را برای فعالسازی وارد کنید:

سپس با دستور ذیل وضعیت سرویس را بررسی کنید:

در نسخ فعلی سه تایمر برای این سرویس وجود دارد:

dnf-automatic-download.timer که فقط دانلود را انجام می دهد.

dnf-automatic-install.timer که عملیات دانلود و نصب را انجام میدهد.

dnf-automatic-notifyonly.timer که فقط برا اساس تنظیمات فایل فوق؛ اطلاع رسانی را انجام می دهد.

شما می توانید از download_updates و apply_updates در داخل etc/dnf/automatic.conf/ بهره ببرید.

 

آیا بروزرسانی های DNF قابل اطمینان هستند؟


در سیستم های مبتنی بر Fedora و REHL بررسی کلید های GPG بصورت پیشفرض فعال هستند. با فرض اینکه شما کلید صحیح را در سیستم خودتان تعریف کرده باشید و مقدار gpgcheck=1 را در فایل dnf.conf وارد کرده باشید، میتوان اینگونه تصور کرد که فایلهای به روزرسانی خراب و یا تغییر داده شده نیستند و اصالت آنها را تایید کرد. در صورت فعال بودن این گزینه، یک خرابکار به هیچ وجه نمیتواند بسته ای را تولید و برای سرور شما ارسال کند که سیستم شما آن را قبول کند (مگر اینکه آنها کلید خصوصی متناظر با آنچه شما نصب کرده اید را داشته باشند) و در زمان دانلود سیستم فایلهای معیوب را شناسایی خواهد کرد.

هرچند، این پرسش هنوز مطرح است که آیا بسته به روزرسانی بصورت کامل و یا صحیح است؟ آیا با نصب آن سیستم شما دچار مشکل نخواهد شد؟ متاسفانه ما نمیتوانیم به این پرسش پاسخ درستی بدهیم و شما باید در طی یک پروسه آزمون و خطا صحت عملکرد بسته های به روزرسانی را متناسب با نیاز و شرایط خود بررسی کنید. هر بسته به روزرسانی توسط تیم های “کنترل کیفیت” بررسی می شود اما مشکلات همیشه بوجود می آید. خطای انسانی و یا بروز یک ناسازگاری ممکن است سیستم شما را با مشکل مواجه کند که این موارد خصوصا در آپدیت های سرورها و سیستم های ویندوزی به دلیل خودکار بودن بسیار رخ داده و خبرساز شده است. رویه استاندارد در صنعت IT و برنامه های حساس و سیستم های “در حال اجرا” این است که شما همواره قبل از به روزرسانی این بسته ها را بر روی سرورهای تستی خود اصالت سنجی و از صحت عملکرد سرور و سرویس خود اطمینان حاصل فرمائید.

 

چرا از به‌روزرسانی خودکار استفاده کنیم؟


مزیت اصلی آن دریافت سریعتر، منظم تر و یکپارچه تر بسته های به‌روزرسانی است که متعاقبا تامین امنیت سرور اختصاصی شما را به همراه دارد. متاسفانه سیستم های زیادی به دلیل عدم دریافت بسته های به روزرسانی دچار آلودگی بد افزار و یا نفوذ می شوند. بسیاری از هک ها و مشکلاتی که اغلب دارندگان سرورهایی که سرور مدیریت شده ندارند به دلیل عدم نصب به روزرسانی سرورها در زمان مقرر است که موجبات عدم تامین امنیت سرور را به همراه دارد.

در عین حال که می‌بایست در استفاده از به روزرسانی های خودکار، خصوصا در محیط های Production محتاط باشید، بررسی این موضوع حداقل در برخی شرایط ارزش بررسی دارد.

دلایل استفاده از به‌روزرسانی خودکار

هر چند کسی نمی تواند بصورت تضمینی این اطمینان را به شما بدهد که سرور شما کاندید مناسبی برای دریافت به روزرسانی های خودکار هست یا نه، بررسی چندین مورد می تواند در تصمیم گیری به شما کمک کند.

برخی از مواردی که در این خصوص می تواند به شما کمک کند به شرح ذیل است:

  • شما قادر به نصب بسته های به روزرسانی بصورت دستی نیستید (به هر دلیلی)
  • سیستم ها حاوی یک برنامه حیاتی نیست و قطعی های کوتاه برنامه ریزی نشده برای شما مشکلی ایجاد نمی کند.
  • اگر دسترسی از راه دور به سیستم شما قطع شد مشکل خاصی بوجود نمی آید و شما می توانید بصورت فیزیکی به سرور دسترسی پیدا کنید.
  • شما داده غیرقابل جایگزین شدن بر روی سرور ندارید و یا حداقل نسخه پشتیبان خوبی در اختیار دارید.

اگر تمامی موارد بالا برای شما صدق می کند ممکن است استفاده از این ویژگی برای شما گزینه خوبی باشد تا امنیت سرور خود را تامین کنید و اگر تمامی موارد بالا برای شما وجود نداشت حداقل می توانید ریسک انجام این کار را برآورد کنید و در این خصوص تصمیم گیری کنید.

 

دلایل عدم استفاده از به‌روزرسانی خودکار

همانطور که در بالا گفتیم، کسی نیز نمیتواند بگوید که سیستم شما کاندید خوبی برای عدم به روزرسانی خودکار نیست، با این حال موارد زیر در تصمیم گیری به شما کمک می کند:

  • عملکرد دائمی سیستم شما به قدری حیاتی است که شما و یا سازمان نمیتوانید لحظه ای قطعی سرویس را تحمل کنید.
  • شما برنامه های دست نویس را استفاده می کنید، از سورس یک برنامه را compile کرده اید و یا عملکرد سرویس شما نیازمند یک نسخه خاص از یک پیش نیاز نرم افزاری است.
  • شما از یک kernel خاص و یا یک ماژول اختصاصی در kernel خود بهره می برید و یا برنامه شما از یک ویژگی منحصر به نسخه خاصی از kernel بهره می برد. (شما می توانید آپدیت های kernel را محدود کنید)
  • محیط کاری و نرم افزاری شما نیازمند بررسی دقیق هرگونه تغییر و یا نظارت بر عملکرد هر بخش از سرویس می باشد.
  • از یک مخزن (Repository) غیر استاندارد استفاده می کنید که ممکن است با برنامه هایی که در مخزن اصلی وجود دارند تداخل نسخه ای داشته باشند.

همچنین برخی موارد هستند که بررسی به روزرسانی ها قبل از نصب آنها قطعا روش درستی برای کار نیست که چند نمونه مثال خواهیم زد:

  • نیاز به بکاپ گیری قبل از اعمال به‌روزرسانی: حتی بهترین برنامه ها می‌تواند دارای ایراد باشند. ممکن است تنظیماتی داخل یک فایل داشته باشید که با آپدیت، آن تغییرات از دست بروند. یا ممکن است نسخه جدید یک برنامه نحوه تنظیمات آن فرق کرده باشد و یا برخی از flag ها در آن حذف و یا اضافه شده باشد که عدم وجود و یا وجود آنها منجر به خطا در سرویس شما بشود. بهتر است قبل از به روزرسانی سرویس هایی مانند وب سرور، بانک اطلاعاتی و پست الکترونیکی؛ حتما از فایلهای تنظیمات خود یک نسخه پشتیبان تهیه کنید.
  • عوارض پیش بینی نشده: برخی از برنامه ها ممکن است دارای عوارضی جانبی باشند مانند برنامه هایی که از ویژگی cron jobs بهره می‌برند. به روزرسانی بسته هایی مانند openssl، openldap و sql به روزرسانی های متعددی برای برنامه هایی که به نظر بی ربط می‌رسند دارند.
  • باگ: برخی از بسته ها ممکن است اسکریپت آپدیت کننده آن دارای ایراد باشد که بعد از نصب ممکن است با خطاهای ناشناخته و یا عجیب روبرو شوید. نمونه ای از این خطا ها قبلا در Mozilla مشاهده شده است که بعضا آیکن ها حذف شده و برای کاربران دچار اعصاب خوردی و یا مشکلات کاربری ایجاد کرده است.
  • به روزرسانی خودکار ممکن است تمامی مراحل لازم برای ارتقای امنیت سیستم را انجام ندهد. برای مثال DNF می تواند آپدیت های kernel را نصب کند اما تغییرات اعمال نمی شوند. بسیاری از اینگونه تغییرات نیازمند ریستارت شدن سرویس (daemon) و یا ریستارت سرور است. این موارد ممکن است برای کاربر شائبه این را ایجاد کند که سیستم امن شده است در صورتی که به‌روزرسانی اصلا اعمال نشده است.

 

روش استاندارد برای انجام به‌روزرسانی خودکار


اگر تصمیم به استفاده از این ویژگی دارید باید حداقل موارد ذیل را برای اطمینان از صحت عملکرد آن انجام دهید.

بسته هایی به روزرسانی را کنترل کنید که آیا بصورت کامل نصب شده اند و یا نیازمند انجام عملیات دستی هستند و یا خیر، که برای این مهم میتوانید لاگ را در مسیر var/log/dnf.log/ بررسی کنید.

شما می توانید موجودیت بسته به روزرسانی را به واسطه ایمیل اطلاع رسانی دریافت و بررسی کنید. با اعمال تنظیمات در فایل etc/dnf/automatic.conf/

 

شما باید آدرسهای ایمیل را با آدرسهای واقعی خودتان جایگزین کنید. آدرسهای فرستنده و گیرنده هر دو می بایست بر اساس تنظیمات اصلاح شود، همچنین آدرس سرور email خودتان را نیز باید بصورت صحیح وارد کنید.

تنظیمات فوق به این معناست که به محض اجرا شدن عملیات به روزرسانی؛ اطلاعات بسته های به روزرسانی موجود و همچنین لاگ بسته های دانلود شده و یا نصب شده مطابق تنظیمات فایل automatic.conf برای شما ارسال خواهد شد.

 

راهکارهای جایگزین


بجای استفاده از dnf-automatic می توانید از auter نیز استفاده کنید. عملکرد آن بسیار مشابه به dnf-automatic است اما انعطافپذیری بیشتری برای تنظیمات زمانبندی اجرا دارد و همچنین امکانات اضافه ای برای تنظیمات اجرای اسکریپ هایی قبل و بعد از اجرای به روزرسانی ها دارد که شامل ریستارت سرور نیز می شود. با این حال پیاده سازی این ویژگی ها نیازمند تنظیمات پیچیده تری می باشد.

پس از نصب می بایست فایل تنظیمات آن در مسیر etc/auter/auter.conf/ را ویرایش کنید.

Auter بصورت پیشفرض هیچگونه عملیاتی انجام نمی دهد و برای تنظیم باید از کد prep-- (برای دانلود) و همچنین apply-- (برای نصب) استفاده کنید. تنظیمات اجرای آن درون فایلهای cron که در مسیر etc/cron.d/auter/ وجود دارد که شامل تعداد بسیاری از مثال های قابل انجام می باشد.

برای تست فوری عملکرد آن می توانید از دستور زیر استفاده کنید:

برای غیرفعال سازی آن می توانید از دستور زیر استفاده کنید. این دستور برای Cron Job ها نیز عمل میکند:

 

راهکار جایگزین استفاده از به‌روزرسانی خودکار برای تامین امنیت


اطلاع رسانی

بجای انجام آپدیت ها از ویژگی های فوق فقط جهت دریافت اطلاع از وجود بسته به روزرسانی استفاده کنید و در اولین فرصت نسبت به نصب دستی آنها اقدام کنید.

زمانبندی به روزرسانی ها

یکی از مشکلات دیگر انجام این به روزرسانی ها در روزهای تعطیل و یا آخرهفته ها هست که به هیچ وجه مورد تایید نیست و ممکن است مشکلاتی بواسطه آنها ایجاد شود که به دلیل عدم حضور پرسنل مشکلات به شکل بدتری گسترده شوند.

روش‌های دیگر تامین امنیت

اگر انجام این به روزرسانی ها را در دستور کار خود ندارید میتوانید از روش های دیگری به منظور تامین امنیت سرور اختصاصی و یا سرور ابری خودتان نیز استفاده کنید تا در مقابله با تهدیدات سایبری، نفوذ هکر ها و نشت داده های خود آسوده خاطر باشید. از جمله این موارد می‌توان به نصب دیوار آتش سخت افزاری و یا نرم افزاری (iptables, ipchains, tcp wrappers) اشاره نمود، همچنین عدم نصب برنامه های اضافی و عدم انجام کارهای پرخطر توسط سیستم سرور (استفاده از اینترنت، کنترل ایمیل و ..) به همراه کنترل و نظارت ورود غیرمجاز (بررسی لاگ های ورود، استفاده از سیستم های IDS و..) از جمله راه کار هایی است که می توانید برای افزایش امنیت و حفاظت از ماشین کاری خود انجام دهید.

 

منبع: مقالات آموزشی فدورا

 

تقویت امنیت HTTP response headers

مقدمه

سربرگ‌های پاسخ HTTP جفت‌های نام-مقدار رشته‌ای هستند که از سمت سرور با محتوایی که درخواست کرده‌اید، برگردانده می‌شوند. این‌ها به طور معمول برای انتقال اطلاعات فنی مانند نحوه‌ی ذخیره‌سازی محتوا توسط مرورگر، نوع محتوا، نرم‌افزاری که در سرور اجرا می‌شود و بسیاری موارد دیگر استفاده می‌شوند. اخیراً، سربرگ‌های پاسخ HTTP به‌طور فزاینده‌ای برای انتقال سیاست‌های امنیتی به مرورگر استفاده می‌شوند. با ارسال سیاست‌های امنیتی به کاربر به این شیوه، میزبان‌ها می‌توانند تجربه‌ی مرور ایمن‌تری را برای بازدیدکنندگان خود ارائه دهند و همچنین خطر برای همه طرف‌های مرتبط را کاهش دهند. بیایید به سربرگ‌های مبتنی بر امنیت بیشتری نگاهی بیندازیم.

سربرگ‌های اضافی

گام اول در تقویت سربرگ‌های پاسخ HTTP شما، نگاه کردن به سربرگ‌های اضافی است که می‌توانید از آنها استفاده کنید تا سایت خود را ایمن‌تر کنید. در زیر توضیح داده شده است، این سربرگ‌ها به مرورگر اطلاعات بیشتری درباره نحوه رفتار کردن شما درباره سایت می‌دهند. آنها می‌توانند برای ارسال سیاست‌های امنیتی، تنظیم گزینه‌های پیکربندی و غیرفعال کردن ویژگی‌های مرورگری که نمی‌خواهید برای سایت خود فعال شود، استفاده شوند. بعد از راه‌اندازی هر سربرگ، آن را با استفاده از SecurityHeaders.io بررسی کنید.

Content Security Policy – سیاست امنیت محتوا (CSP)

سربرگ CSP به شما اجازه می‌دهد تا یک لیست سفید از منابع تأییدشده برای محتوای سایت خود تعریف کنید. با محدود کردن منابعی که یک مرورگر می‌تواند برای سایت شما بارگیری کند، مانند فایل‌های js و css، CSP می‌تواند به عنوان یک پاسخ مؤثر به حملات XSS عمل کند. در اینجا یک سیاست ابتدایی برای اجبار TLS بر روی همه منابع و جلوگیری از هشدارهای محتوای مخلوط (Mixed-Content) آورده شده است.

Nginx:

add_header Content-Security-Policy "default-src https: data: 'unsafe-inline' 'unsafe-eval'" always;

Apache:

Header always set Content-Security-Policy "default-src https: data: 'unsafe-inline' 'unsafe-eval'"

IIS:

در سرورهای ویندوزی، IIS Manager را باز کنید و بر روی سایت مورد نظر کلیک کنید و سپس گزینه HTTP Response Headers را انتخاب کنید.

iis-response-headers

در پنل “Actions” بر روی دکمه “Add” کلیک کنید و سپس جزئیات سربرگ را وارد کنید.

CSP دارای ویژگی متعددی است که من در بالا شرح داده‌ام و همچنین می‌توانید از تحلیل‌گر CSP و سازنده CSP در report-uri.io استفاده کنید. این ابزاربه شما کمک کنند تا یک سیاست سفارشی برای سایت خود ایجاد کنید.

HTTP Strict Transport Security – امنیت انتقال سختگیرانه HTTPS

این سربرگ به سرور اجازه می‌دهد تا مرورگرها را به اتصال امن HTTPS به جای HTTP برای درخواست‌های آینده به وب‌سایت الزام کند. این اقدام می‌تواند از حملات MITM (Man-in-the-Middle) جلوگیری کند و امنیت ارتباطات را تأمین کند. بهترین راه برای اعمال آن این است که سرور این سربرگ را به همراه سیاست‌های امنیتی مناسبی تنظیم کند تا مرورگرها برای مدت زمان مشخصی (مثلا یک سال) تنها از اتصال HTTPS استفاده کنند و از هیچگونه سویه اینترنتی تلاش برای از پایین آوردن اتصال HTTPS جلوگیری شود.

Nginx:

add_header Strict-Transport-Security "max-age=31536000; includeSubdomains" always;

Apache:

Header always set Strict-Transport-Security "max-age=31536000; includeSubDomains"

IIS:

پین‌کردن کلید عمومی HTTP (HTTP Public Key Pinning)

فهم درستی از اهمیت امنیت در ارتباطات اینترنتی بسیار اساسی است. اما امروزه، با افزایش تهدیدات امنیتی، ابزارهای جدیدی نیز برای تقویت امنیت ارتباطات وب ارائه شده‌اند. یکی از این ابزارها، سیاست پین‌کردن کلید‌های عمومی (HPKP) است که به وب‌سایت‌ها این امکان را می‌دهد که مرورگرها را مجبور کنند فقط با کلیدهایی که توسط خودشان تعیین شده‌اند، ارتباط برقرار کنند. این برنامه‌های امنیتی می‌توانند از تلاش‌هایی که به هدف تقلب و تزویر کلیدها انجام می‌شوند، جلوگیری کنند و سطح اعتماد کاربران به ارتباطات وب را افزایش دهند.

یکی دیگر از ابزارهای امنیتی موجود برای تقویت امنیت ارتباطات وب، فناوری HSTS (HTTP Strict Transport Security) است که به مرورگرها می‌گوید که باید همیشه از اتصال HTTPS استفاده کنند، به جای HTTP غیرامنیتی. این تکنولوژی باعث کاهش موارد ممکن حمله MITM (Man-in-the-Middle) می‌شود و از تهدیدات امنیتی حمایت می‌کند.

هرچند که امنیت این تکنولوژی‌ها بسیار حیاتی است، اما باید به دقت از آنها استفاده شود و نکات امنیتی آنها را رعایت کرد. به‌عنوان مثال، در مورد HPKP، اگر تنظیمات آن به‌طور نادرست انجام شود، ممکن است به این امر منجر شود که وب‌سایت شما برای کاربران غیرقابل دسترسی باشد. در نتیجه، همیشه مهم است که قبل از استفاده از این ابزارها، به دقت مطالعه و آموزش در زمینه استفاده صحیح و امنیتی آنها بپردازید و از راهنماها و منابع معتبر استفاده کنید.

Nginx:


add_header Public-Key-Pins "pin-sha256='X3pGTSOuJeEVw989IJ/cEtXUEmy52zs1TZQrU06KUKg='; pin-sha256='MHJYVThihUrJcxW6wcqyOISTXIsInsdj3xK8QrZbHec='; pin-sha256='isi41AizREkLvvft0IRW4u3XMFR2Yg7bvrF7padyCJg='; includeSubdomains; max-age=2592000" always;


Apache:

Header always set Public-Key-Pins "pin-sha256='X3pGTSOuJeEVw989IJ/cEtXUEmy52zs1TZQrU06KUKg='; pin-sha256='MHJYVThihUrJcxW6wcqyOISTXIsInsdj3xK8QrZbHec='; pin-sha256='isi41AizREkLvvft0IRW4u3XMFR2Yg7bvrF7padyCJg='; includeSubdomains; max-age=2592000"


IIS:

X-Frame-Options

سربرگ X-Frame-Options (RFC)، یا همان سربرگ XFO، بازدیدکنندگان شما را در برابر حملات کلیک‌جکینگ محافظت می‌کند. یک حمله‌کننده می‌تواند یک فریم (iframe) را در وب‌سایت خود بارگیری کرده و وب‌سایت شما را به عنوان منبع تنظیم کند، که کاری بسیار آسان است. با استفاده از CSS ماهرانه، می‌توانند وب‌سایت شما را در پس‌زمینه پنهان کنند و اشکال‌هایی با نمایی واقعی ایجاد کنند. وقتی بازدیدکنندگان شما روی لینکی که فکر می‌کنند بی‌خطر است کلیک می‌کنند، در واقع روی لینک‌هایی در وب‌سایت شما در پس‌زمینه کلیک می‌کنند. این ممکن است به نظر نیاید که این امر اشکالی داشته باشد تا زمانی که متوجه شویم مرورگر این درخواست‌ها را در محیط کاربر اجرا می‌کند، که ممکن است شامل ورود و احراز هویت کاربر به وب‌سایت شما شود!

سربرگ X-Frame-Options به مرورگرها اجازه می‌دهد که بدانند آیا محتوای وب‌سایت شما می‌تواند در یک فریم داخلی یک صفحه وب دیگر نمایش داده شود یا خیر. مقادیر معتبر شامل DENY به معنای اینکه وب‌سایت شما نمی‌تواند در فریم‌ها قرار گیرد، SAMEORIGIN که به شما اجازه می‌دهد وب‌سایت خود را فریم کنید یا ALLOW-FROM https://zagrio.com/ که به شما اجازه می‌دهد وب‌سایت‌هایی را که مجاز به فریم کردن وب‌سایت خود هستند مشخص کنید.

این سربرگ یکی از ابزارهای امنیتی مهم برای محافظت از وب‌سایت شما در برابر حملات امنیتی است.

Nginx:

add_header X-Frame-Options "SAMEORIGIN" always;

Apache:


Header always set X-Frame-Options "SAMEORIGIN"

IIS:

X-XSS-Protection

این سربرگ برای پیکربندی حفاظت از XSS (Cross-Site Scripting) داخلی که در مرورگرهای اینترنت اکسپلورر، کروم و سافاری (وب‌کیت) وجود دارد، استفاده می‌شود. تنظیمات معتبر برای این سربرگ شامل 0 که حفاظت را غیرفعال می‌کند، 1 که حفاظت را فعال می‌کند و 1؛ mode=block که به مرورگر می‌گوید اگر یک حمله را شناسایی کند، پاسخ را مسدود کند به جای اجازه دادن به اجرای اسکریپت است. این سربرگ به مرورگر اجازه می‌دهد تا در برابر حملات XSS (Cross-Site Scripting) محافظت شود. در حملات XSS، حمله‌کننده کدهای جاوااسکریپت مخرب را به وب‌سایت شما تزریق می‌کند تا اطلاعات کاربران را بدزدد یا به مخاطبان مورد نظر خود هدایت کند. با فعال‌سازی این سربرگ و تنظیم مقدار آن به “1”، مرورگرها می‌توانند به طور خودکار اقداماتی را انجام دهند تا از حملات XSS جلوگیری کنند. این امر به افزایش امنیت وب‌سایت شما کمک می‌کند.

Nginx:


add_header X-Xss-Protection "1; mode=block" always;

Apache:


Header always set X-Xss-Protection "1; mode=block"

IIS:

X-Content-Type-Options

این سربرگ برای کنترل نحوه‌ی تفسیر محتوای فایل‌ها توسط مرورگر استفاده می‌شود. مقادیر معتبر برای این سربرگ عبارتند از “nosniff” که به مرورگر می‌گوید که نوع محتوای فایل را از هدر Content-Type استخراج کند و از فایل‌هایی که نوع محتوایشان مشخص نیست استفاده نکند. این سربرگ از mime-sniffing توسط Google Chrome و اینترنت اکسپلورر برای تعیین نوع محتوای پاسخ، مستقیماً به دور از آنچه توسط سرور اعلام شده است، جلوگیری می‌کند.

Nginx:

add_header X-Content-Type-Options "nosniff" always;

Apache:


Header always set X-Xss-Protection "1; mode=block"

IIS:

حذف سربرگ‌ها

گام بعدی در تقویت سربرگ‌های شما نگاه کردن به سربرگ‌هایی است که می‌توانید آنها را حذف کنید تا مقدار اطلاعاتی که درباره‌ی سرور شما و نرم‌افزارهایی که بر روی آن اجرا می‌شوند فاش می‌شود، کاهش یابد. سرورها به طور معمول اطلاعاتی را که نرم‌افزاری که در آن اجرا می‌شود، چه نسخه‌هایی از نرم‌افزار در آن وجود دارد و چه چارچوب‌هایی آن را پشتیبانی می‌کنند، فاش می‌کنند. کاهش میزان اطلاعاتی که فاش می‌کنید همیشه مزیتی است. من برخی از رایج‌ترین سربرگ‌ها را بررسی کردم اما شما همیشه می‌توانید سربرگ‌های پاسخ HTTP سایت خود را بررسی کنید تا ببینید آیا هنوز سربرگ‌های دیگری وجود دارد که می‌توانید آن‌ها را با استفاده از ابزارهایی که در بالا اعلام شد، بررسی و حذف کنید.

سربرگ Server

سربرگ Server یکی از رایج‌ترین سربرگ‌هایی است که احتمالاً در یک وب‌سایت مشاهده خواهید کرد. در RFC تعریف شده است:

سربرگ پاسخ Server شامل اطلاعاتی درباره نرم‌افزار استفاده شده توسط سرور منبع برای پردازش درخواست است. این فیلد می‌تواند شامل چندین نشانه محصول (بخش 3.8) و توضیحاتی درباره سرور و هر زیرمحصول مهم باشد. نشانه‌های محصول به ترتیب اهمیت برای شناسایی برنامه فهرست شده‌اند.

این سربرگ طراحی شده است تا اطلاعاتی درباره برنامه وب‌سرور خاصی که بر روی سرور اجرا می‌شود، ارائه دهد، و مقادیر رایج به مایکروسافت IIS، NginX یا Apache اشاره می‌کنند. با این حال، RFC در ادامه بیان می کند:

توجه: فاش کردن نسخه دقیق نرم‌افزار سرور ممکن است سرور را به حملات در برابر نرم‌افزارهایی که به ثقل سوراخ‌های امنیتی شناخته شده اند، آسیب‌پذیرتر کند. ارائه‌دهندگان سرور تشویق می‌شوند که این فیلد را به یک گزینه قابل پیکربندی تبدیل کنند.

با این حال، بسیاری از تامین کنندگان، این کار را آنقدر آسان نمی‌کنند تا امکان تغییر مقدار سربرگ یا در ایده‌آل، حذف آن را فراهم کنند.

ادامه این مقاله به زودی منتشر خواهد شد …

۷ تفاوت سرور مجازی و سرور اختصاصی

۷ تفاوت سرور مجازی و سرور اختصاصی

ممکن است برای شما کاربران نیز این سوال پیش آمده باشد که کدام سرور خدمات بهتری را ارائه می‌دهد، سرور اختصاصی و یا سرور مجازی، به همین منظور، جهت خرید سرور و انتخاب راحت‌تر، قصد داریم تا تفاوت سرور مجازی و سرور اختصاصی را در قالب ۷ مورد برای شما توضیح دهیم.

تفاوت سرور مجازی و سرور اختصاصی

چند شرایط وجود دارد که در آن سرور اختصاصی به سرور مجازی ارجحیت دارد. مزیت قابل توجه سرورهای اختصاصی که به سرورهای Bare Metal نیز معروف هستند، پتانسل و عملکرد فوق‌العاده آن‌هاست. مجازی‌سازی باعث ایجاد محدودیت‌هایی در موقعیت‌های مختلف می‌شود، که این موضوع روی سرورهای DS تاثیر نمی‌گذارد. در ادامه ۷ مورد از تفاوت سرور مجازی و سرور اختصاصی را به شما توضیح خواهیم داد.

تفاوت سرور مجازی و سرور اختصاصی

1 . مدیریت

مسئول کارایی سرور مجازی ارائه دهنده است و شما فقط تنظیمات اولیه و مدیریت با مانیتورینگ را دارید. برای یک سرور اختصاصی، به یک مدیر سیستم تمام عیار نیاز دارید که از سخت افزار و تجهیزات جانبی مراقبت می‌کند، درایورها را نصب می‌کند، سخت افزار را پیکربندی می‌کند و غیره.

تفاوت سرور مجازی و سرور اختصاصی

2 . کارایی

به طور کلی اعتقاد بر این است که، سرور اختصاصی قدرتمندتر از “مجازی” است، اما در عمل، هنوز تفاوت وجود دارد. یک پروژه کوچک در یک سرور مجازی به همان روشی که روی یک “ماشین” واقعی کار می‌کند. اما اگر سایت به ویژه کاربردی باشد و پر از ترافیک باشد، ممکن است قابلیت‌های VPS در RAM، CPU، HDD/SSD به سرعت ناکافی شود.

3 . سرعت پهنای باند

اگر سرورهای مجازی و اختصاصی را مقایسه کنید، تفاوتی بین آن‌ها وجود دارد: VPS نمی‌تواند با قدرت خود ترافیک گیگابیتی کامل را جذب کند، اما یک دستگاه جداگانه کاملاً قادر است. بنابراین، یک پروژه به خصوص بزرگ تنها به گزینه دوم نیاز دارد. به نوبه خود می‌توان تعداد آدرس‌های IP را برابر کرد.

4 . ثبات

در این سوال سرور اختصاصی بدون ابهام جلوتر است. ظرفیت VPS برای همه پروژه‌ها تقسیم شده است، و اگرچه منابع میزبان تضمین شده وجود دارد، در برخی شرایط، “تضاد منافع” وجود دارد: زمانی که چندین مشتری به طور همزمان حداکثر مجاز را می‌گیرند. به همین دلیل، “ماشین” یخ می‌زند و سایت‌ها ممکن است شروع به کندشدن کنند.

5 . قابلیت اطمینان

در نگاه اول، سرور فیزیکی بهتر به نظر می‌رسد، اگرچه در عمل چندان ساده نیست. اگر با سخت افزار یا نرم افزار یک “ماشین” خاص اتفاقی بیفتد، بازیابی عملکرد زمان زیادی طول می‌کشد (بنابراین، پشتیبان گیری منظم و کامل به شدت ضروری است).

در VPS از یک شبکه ایمنی انعطاف‌پذیر استفاده می‌شود (به عنوان مثال، از طریق خوشه‌های اضافی)، که در صورت خرابی زمان از کار افتادگی را کاهش می‌دهد (اگرچه وجود نسخه پشتیبان نیز ضرری ندارد).

خرید سرور مجازی

6 . امنیت

در بحث امنیت سایت می‌توانید تفاوت بین سرور اختصاصی و مجازی را مشاهده کنید: این سرور کاملاً مستقل از سایر پروژه ها است که به معنای محافظت بهتر در برابر نفوذگران است.

در VPS، در صورت حمله DDoS به یک سایت در گوگل، “همسایگان” ممکن است گاهی متوجه مشکلات نشوند، اما اغلب عواقب آن بر همه تاثیر می‌گذارد. این به مقیاس حمله و نوع آن بستگی دارد.

7 . هزینه

این نکته، تقریباً نکته اصلی بحث در مورد تفاوت سرور مجازی و فیزیکی است. اجاره یک VDS همیشه ارزان تر از اجاره یک “ماشین” جداگانه است، البته خرید آن را هم ذکر نکنیم. به علاوه، برای سرورهای مجازی، برنامه‌هایی با پرداخت برای منابع واقعی مصرف شده وجود دارد و با آن‌ها، پس انداز حتی بیشتر است.

خرید سرور اختصاصی

سرورهای مجازی و اختصاصی و تفاوت آن‌ها با هاست

در هاستینگ، که شامل هاست اشتراکی لینوکس و ویندوز هست، همانطور که از اسمش پیداست، اشتراکی است و تنظیمات که روی سرور انجام می‌شود، توسط خود تیم زاگریو انجام می‌شود و کاربر امکان تغییرات ندارد، یعنی اگر کاربر سایتی داشته باشد که ویژگی‌های خاص و یا تنظیمات خاصی را در لایه سیستم‌عامل نیاز داشته باشد و یا نرم‌افزارهایی که برای سایت هستند، یا سایت به قدری بزرگ شده است که هاست اشتراکی پاسخ‌گوی آن نیست، در این بخش کاربر می‌تواند تصمیم‌گیری کند، که سرور خود را به سرور مجازی ارتقا دهد.

خرید سرور مجازی

تفاوت سرور مجازی و اختصاصی در زاگریو

تفاوت سرور مجازی و سرور اختصاصی در اصل این است که سرور اختصاصی یک سرور فیزیکی است که در محیط دیتاسنتر قرار دارد، سرور مجازی در واقع یک بخشی از آن سرور فیزیکی است که یک بخش از منابع آن به صورت کاملا مشخص، در اختیار کاربر قرار داده می‌شود.

کاربر در این حالت، می‌تواند سیستم‌عامل دلخواه خود را نصب کند، چه بر روی سرور مجازی و چه بر روی سرور اختصاصی. نرم افزارهای دلخواه خودش را نصب کند و کانفیگ‌هایی که خود می‌خواهد را انجام بدهد.

خرید سرور اختصاصی

و درست مانند یک کامپیوتر فیزیکی، کاملا از آن استفاده کند. یکی از مزایای سرور مجازی نسبت به سرور اختصاصی، این است که شما در هر لحظه که بخواهید، می‌توانید با پرداخت مبلغ بیشتر سرویس خود را ارتقا دهید و یا آن را کاهش دهید.

ولی سرور اختصاصی به این صورت نیست و وقتی شما سخت افزار را خریداری می‌کنید، دیگر همان سخت‌افزار را دارید و اگر بخواهید آن‌را ارتقا یا کاهش بدید، ممکن نیست که دیگر هزینه‌ای به شما برگردد و برای افزایش و ارتقا آن باید بسیار هزینه کنید.

کلام آخر…

در این مقاله در مورد ۷ تفاوت سرور مجازی و سرور اختصاصی، با شما صحبت کردیم، اگر هرگونه مشکل و یا ایرادی در نصب و یا خرید سرور و یا دامنه برای شما بوجود آمد، می‌توانید به صورت ۲۴ ساعته، با تیم پشتیبانی ما تماس بگیرید و مشکل خود را مطرح کنید.

میزبانی وب زاگریو

۱۱ روش ساده برای افزایش امنیت سرور مجازی

311views

ایمن سازی سیستم عامل ویندوز وی پی اس و افزایش امنیت سرور مجازی بسیار مهم است. در این مقاله بهترین راه‌های افزایش امنیت سرور برای جلوگیری از تهدیدات و حملات هکرها را خواهید آموخت.

چگونه می‌توانیم افزایش امنیت سرور مجازی خود را ایجاد کنیم؟

در این مقاله 11 روش اساسی برای افزایش امنیت سرور مجازی ویندوز را برای شما کاربران عزیز توضیح خواهیم داد، که با رعایت این نکات می‌توانید بدون نگرانی از سرور مجازی خود استفاده کنید.

افزایش امنیت سرور مجازی


1. از پورت‌های ناشناخته برای سرویس‌های مختلف استفاده کنید

هنگام اتصال به یک سرور مجازی ویندوز، اکثر کاربران از پورت پیش فرض استفاده می‌کنند، که دسترسی هکرها یا حملات brute-force را به منابع سرور آسان‌تر می‌کند، زیرا آن‌ها پورت‌های شناخته شده هستند.

اکثر مردم با این پورت‌ها آشنا هستند. به عنوان مثال، پورت RDP یک پورت شناخته شده است. البته با تغییر پورت‌های پیش فرض به پورت‌های ناشناخته، می‌توانید تا حد قابل توجهی از این حملات جلوگیری کنید.


2. فایروال را در ویندوز سرور فعال کنید

فعال‌سازی فایروال در ویندوز وی پی اس سرور، یکی دیگر از عوامل ضروری در افزایش امنیت سرور مجازی ویندوز است، که به شما امکان می‌دهد، یک IP خاص را مسدود یا رفع انسداد کنید.

شما می‌توانید آزادانه تنظیمات مربوط به اینترنت و ترافیک ورودی و خروجی را برای کنترل شبکه خود فیلتر کنید. فایروال همچنین ترافیک را با آدرس‌های مشکوک مسدود می‌کند، تا از خطرات احتمالی جلوگیری کند، بنابراین حتما از فایروال ویندوز استفاده کنید.

 فایروال را در ویندوز سرور فعال کنید

3. رمز عبور مناسب و قوی را برای حساب مدیر انتخاب کنید

رمز عبور خود را به هیچ وجه یادداشت نکنید، هیچ یک از نکات امنیتی را فراموش نکنید، یا درایو حافظه خود را سرقت نکنید. آن‌ها می‌توانند به رمز عبور شما دسترسی پیدا کنند و امنیت سرور مجازی ویندوز شما را به خطر بیندازند.

رمز عبور ویندوز وی پی اس

از رمزهای عبور سخت استفاده کنید. رمز عبوری را انتخاب کنید، که ترکیبی از اعداد، نمادها، حروف بزرگ و کوچک باشد. همچنین توجه داشته باشید که رمز عبوری که انتخاب می‌کنید، طولانی باشد.

رمز عبور ویندوز وی پی اس


4. حساب پیش فرض را تغییر دهید

بهتر است اکانت ادمین را غیرفعال کنید و یک اکانت جدید ایجاد کنید. هنگام خرید سرور مجازی ، ابتدا باید یک سیستم عامل با حساب پیش فرض داشته باشید.

باید توجه داشته باشید که، این نوع حساب‌ها اغلب در معرض خطر حملات brute-force هستند. بنابراین، باید حساب کاربری را تغییر دهید. همچنین، به یاد داشته باشید که به حساب جدید امتیازات مدیریت بدهید.

. برای خرید سرور اختصاصی نیز در خدمت شما کاربران عزیز هستیم .

خرید سرور اختصاصی

5. Windows VPS Update

مایکروسافت، به طور منظم و با حساسیت به روز رسانی‌های مختلفی را برای کاهش حفره‌های امنیتی در سیستم عامل ارائه می‌دهد. به روزرسانی و آپدیت سیستم عامل ویندوز بسیار مهم است و می‌تواند امنیت نرم افزار نصب شده روی ویندوز را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.

می‌توانید به‌روزرسانی‌هایی را که دریافت می‌کنید، برای اجرای سیستم عامل تنظیم کنید، یا به‌روزرسانی‌های خودکار را در سیستم عامل خود روشن کنید، تا به‌روزرسانی‌ها به‌طور خودکار نصب شوند.


6. فقط بسته‌های سیستم عامل مورد نیاز را نصب کنید

هنگام نصب ویندوز سرور، به نصب نرم افزار به صورت سفارشی توجه کنید. انجام این کار تعداد حملات و به روز رسانی‌ها را کاهش می‌دهد. با افزایش تعداد نرم‌افزارهای نصب شده بر روی سرور مجازی، خطرات امنیتی نیز افزایش می‌یابد.

فقط بسته‌های سیستم عامل مورد نیاز را نصب کنید

7. چندین حساب راه اندازی کنید

هنگامی که چندین کاربر به سرور دسترسی دارند، مجوزهای مورد نیاز زیر را تنظیم کنید:

  • احراز هویت دو مرحله‌ای را فعال کنید
  • از رمز عبور خالی استفاده نکنید
  • برای ذخیره رمزهای عبور خود از Chrome Password Manager استفاده نکنید
  • از تنظیم دسترسی غیر ضروری به حساب‌های کاربری خودداری کنید

8. از رمزگذاری در حالت BitLocker استفاده کنید

استفاده از رمزگذاری در حالت BitLocker به شما کمک می‌کند، تا امنیت لازم را در حالت آفلاین داشته باشید. از نفوذ بدافزارها جلوگیری می‌کند و ابزاری ضد بدافزار است. حتی زمانی که سرور خاموش است، Bitlocker برای افزایش امنیت سرور فعال باقی و روشن می‌ماند.

راه اندازی bitlocker در ویندوز 10

از دیگر ویژگی‌های Bitlocker، می‌توان به رمزگذاری و رمزنگاری اطلاعات و داده‌ها اشاره کرد. توجه داشته باشید که، فقط زمانی می‌توانید به داده‌ها و اطلاعات سرور دسترسی داشته باشید که Bitlocker را توسط همان سیستمی که برای رمزگذاری استفاده شده است رمزگشایی کنید. در غیر این صورت، تمام اطلاعات بدون رمز عبور Bitlocker، به عنوان یک رشته از آیتم‌های متنی تصادفی، نمایش داده می‌شود.

سرور مجازی

9. به جای FTP و FTPS از SFTP استفاده کنید

FTP، یک پروتکل انتقال داده بدون رمزگذاری داده است و اکثر مردم به جای FTP از SFTP استفاده می‌کنند. حتی اگر از FTPS استفاده می‌کنید که رمزگذاری هم دارد، باید بدانید که همچنان امنیت پایینی دارد، پس بهتر است از SFTP استفاده کنید.

بر خلاف FTP و FTPS که از دو پورت استفاده می‌کنند، برای مثال، پورت 20 برای احراز هویت و ارسال فایل و پورت 21، برای ارسال فایل. در SFTP فقط از یک پورت استفاده می‌شود، که بر اساس پروتکل شبکه (SSH) کار می‌کند، که به میزان قابل توجهی ریسک کار را کاهش می‌دهد.

امنیت سرور مجازی


10. استفاده از سرور اصلی و قانونی ویندوز خصوصی

توجه داشته باشید که استفاده از سرورهای کرک شده و غیرقانونی ویندوز، امنیت سرور شما را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

برخی از کاربران از طریق منابعی که فایل‌های کرک شده و غیرقانونی را حتی در برخی رایگان ارائه می‌دهند، ویندوز سرور را با قیمتی کمتر از نسخه اصلی نصب می‌کنند! به نظر شما چه چیزی باعث می‌شود که قیمت این نوع VPS از قیمت نسخه‌های اصلی کمتر باشد؟

اگرچه افراد ناشناس محدودیت‌ها را در قالب فایل‌های کرک شده در سرورهای غیرقانونی ویندوز حذف می‌کنند. بهتر است این خطر جدی را در نظر داشته باشید، که همان فرد ناشناس می‌تواند در هر زمان به سرور ویندوز شما دسترسی کامل داشته باشد، حتی با نصب آنتی ویروس و اجرای فایروال نمی‌توانید از نفوذ آن شخص جلوگیری کنید.

همچنین می‌توانید با خرید سرورهای ویندوز اورجینال و قانونی از اکثر سایت‌های معتبر به موارد زیر دسترسی داشته باشید:

  • نرم افزار ضروری را از مایکروسافت دریافت کنید که به VPS اصلی و قانونی نیاز دارد.
  • از پشتیبانی مایکروسافت استفاده کنید.
  • ثبات بیشتر نسبت به نسخه‌های اصلی
  • به روزرسانی واقعی را دریافت کنید

پس بهتر است از VPS معتبر استفاده کنید و با پرداخت کمی بیشتر از سرورهای غیرقانونی ویندوز و اطمینان از امنیت سرور ویندوز خود، محدودیت‌های دسترسی به ویندوز سرور را پرداخت کنید.

خرید سرور


11. پورت پروتکل دسکتاپ از راه دور (RDP) را تغییر دهید

درست مانند نام کاربری پورت دسکتاپ راه دور، یک مقدار پیش فرض دارد. پورت پیش فرض دسکتاپ از راه دور 3389 است. اکثر ارائه دهندگان سرور مجازی معمولاً این را تغییر نمی‌دهند.

کلام آخر..

اگر VPS ویندوز خود را خریداری نکرده اید، بسته VPS صحیح را در وب سایت ما (زاگریو) انتخاب کنید. سپس، با این راهنما به ما بپیوندید، زیرا ایمن سازی سرور ویندوز وی پی اس مرحله‌ای است که باید پس از خرید وی پی اس ویندوز انجام دهید.

امنیت، همیشه یک نگرانی مهم در دنیای اینترنت بوده است. هکرها همیشه یکی از تهدیدات اصلی اینترنت بوده و همواره به دنبال آسیب پذیری امنیتی در شبکه یا سرور شما هستند تا بتوانند به سرور شما دسترسی داشته باشند. بنابراین اطمینان از امنیت سرور مجازی در برابر هکرها و حملات جدی ضروری است.

اگر از خواندن این مقاله لذت بردید و مفید بود، لطفاً نظرات خود را با ما در میان بگذارید.

میزبانی وب زاگریو