اسکریپت تهیه نسخه پشتیبان از فایل‌ها و بانک‌های اطلاعاتی در SSH

اسکریپت تهیه نسخه پشتیبان از فایل‌ها و بانک‌های اطلاعاتی در SSH

Avatar for زاگریوزاگریو
1.5kviews

بار دیگر قصد داریم تا در زاگریو ، به بررسی یکی از مهم‌ترین مباحث مربوط به مدیریت سرور ، با نام اسکریپت تهیه نسخه پشتیبان از فایل‌ها و بانک‌های اطلاعاتی در SSH، بپردازیم. در انتها، با اجرای دستورات زیر می‌توانید نسخه پشتیبان از فایل و بانک اطلاعاتی در SSH تهییه کنید.

اسکریپت تهیه نسخه پشتیبان از فایل‌ها و بانک‌های اطلاعاتی در SSH

در سرورهای لینوکسی (هاست لینوکس) می‌توانید با استفاده از این اسکریپت در SSH به اهداف ذیل دست پیدا کنید:

  • تهیه نسخه پشتیبان از پوشه‌ها و فایل‌های مورد نظر
  • امکان عدم تهیه نسخه پشتیبان از پوشه‌هایی مشخص درون فایل‌های فوق
  • فشرده‌سازی نسخه پشتیبان
  • تغییر نام فایل نسخه پشتیبان به همراه متغیرهایی همچون تاریخ و ساعت
  • تهیه نسخه پشتیبان از بانک اطلاعاتی MySQL
  • ارسال نسخه پشتیبان به سرور FTP

ابتدا فایل اجرایی را با دستور زیر ایجاد نمائید.

[root@zagrio ~]# nano backup.sh

محتوای فایل: (موارد قرمز رنگ می بایست مطابق نیاز اصلاح شود)

#!/bin/sh
#Path Configuration
export BACKUP_PATH='/root/backup/'
export FILES_BACKUP_FILENAME='files.tar.gz'
export DATABASE_BACKUP_FILENAME='database.sql.gz'
export PATH_TO_BACKUP='/path/to/backup'
export PATH_TO_EXCLUDE1='/path/to/backup/excludethis1'
export PATH_TO_EXCLUDE2='/path/to/backup/excludethis2'
#Database Configuration
export DATABASE_USERNAME='username'
export DATABASE_PASSWORD='password'
export DATABASE_HOST='localhost'
export DATABASE_NAME='database'
#FTP Configuration
export FTP_HOST='ftp.host.com'
export FTP_USERNAME='username'
export FTP_USERNAME='password'
#Create Backup Directory
mkdir $BACKUP_PATH
#Compress files / define any excluded folder
tar -cjvf $BACKUP_PATH$DATABASE_BACKUP_FILENAME $PATH_TO_BACKUP --exclude $PATH_TO_EXCLUDE1 --exclude $PATH_TO_EXCLUDE2
#Create MySQL Backup
mysqldump -u $DATABASE_USERNAME -h $DATABASE_HOST -p$DATABASE_PASSWORD $DATABASE_NAME | gzip -9 > $BACKUP_PATH$DATABASE_BACKUP_FILENAME
#Get Date
MY_DATE=date +%Y%m%d
export MY_DATE
#Transfer Backups to FTP Host
ftp -n -i $FTP_HOST <<END_SCRIPT
user ${FTP_USERNAME} ${FTP_PASSWORD}
put ${BACKUP_PATH}${DATABASE_BACKUP_FILENAME} files_${MY_DATE}.sql.gz
put ${BACKUP_PATH}${FILES_BACKUP_FILENAME} database_${MY_DATE}.tar.gz
END_SCRIPT
#Remove local backup after upload
rm $BACKUP_PATH* -f

سپس با دستور زیر سطح دسترسی اجرایی برای آن تعریف کنید. | تهیه نسخه پشتیبان

[root@zagrio ~]# chmod backup.sh 777

حالا به شکل زیر آن را اجرا نمائید و یا در Cron قرار دهید.

[root@zagrio ~]# ./backup.sh

SSH: آموزش افزودن فضای اضافی به پارتیشن اصلی در سرورهای لینوکس

SSH: آموزش افزودن فضای اضافی به پارتیشن اصلی در سرورهای لینوکس

Avatar for زاگریوزاگریو
8.4kviews

در این مطلب قصد داریم تا در مورد موضوعی به نام آموزش افزودن فضای اضافی به پارتیشن اصلی در سرورهای لینوکس (SSH)، با شما در بلاگ زاگریو صحبت کنیم.

افزایش حجم  پارتیشن ریشه با استفاده از SSH –  LVM- CentOS

اجرای دستور زیر در SSH

Increase Root Partition size – LVM – CentOS

برای افزایش فضای پارتیشن ریشه  ما باید با یک Iive CD/DVD  یا USB image بوت شویم و از آنجا فضای پارتیشن ریشه را افزایش دهیم و نیاز داریم که سیستم در حالت قطع (DOWNTIME) باشد. غیرممکن است که بدون قطع سیستم بتوانیم فضای پارتیشن ریشه را افزایش دهیم.

پارتیشن ریشه  سرور CentOS ما بر روی یک LVM  قرار گرفته که باعث می‌شود تغییر سایز کردن ساده‌تر شود.

چگونه فضای پارتیشن ریشه را با استفاده از SSH افزایش دهیم:

۱- CentOS live CD/DVD یا USB image خود را آماده کنید.

مطمئن شوید که یک Live CD/DVD  یا USB image برای بوت شدن از روی آن دارید. در این‌جا چگونگی استفاده از CentOS 7 DVD ISO image را خواهیم داشت اما در نهایت شما می‌توانید با استفاده از Fedora, Ubuntu و دیگر live CD/DVD imge همین کار را انجام دهید.

۲-  پارتیشن ریشه خود را شناسایی کنید.

مطمئن شوید هنگامی‌که در Live System هستید توانایی شناسایی پارتیشن ریشه را دارید. چون ما در حال افزایش پارتیشن ریشه  LVM  هستیم ساده‌ترین راه بخاطر سپردن سایز است. اگر پارتیشن‌های بسیاری با سایز یکسان دارید شما می‌توانید از ابتدا تا انتها بلوک‌ها را بررسی کنید.
با استفاده از LVM، پارتیشن ریشه را با عنوان /dev/mapper/cenos-root LVM Partition  مشخص کردم که بدین معنی است که این پارتیشن در یک (VG(Volume Group به نام CentOS و یک (LV (Logical Volume  به نام Root قرار دارد.

۳- اضافه کردن دیسک اضافی

با اضافه کردن دیسک اضافی به سیستم می‌توانیم فضای پارتیشن ریشه را افزایش دهیم یا مطمئن که یک فضای قابل استفاده روی دیسک پیکربندی شده موجود داریم. از آن‌جا که از ما از یک سیستم مجازی استفاده می‌کنیم یک فضای ۲GB اضافی، افزوده شده که در سیستم با عنوان /dev/ sdb شناخته می‌شود.

۴-  Reboot کردن سیستم‌تان

Live image را در CD/DVD درایو یا USB port را در سیستم قرار دهید. چون من از یک سیستم مجازی استفاده می‌کنم CentOS 7 ISO را در CD/DVD درایو مجازی قرار می‌دهم. در زمان بوت به “boot menu”  می‌رویم و محیط صحیح را برای بوت شدن انتخاب می‌کنیم.
بعد از این منوی CentOS 7 باید ظاهر شود.

۵-  انتخاب ” Troubleshooting”

هنگامی که CentOS 7  بوت می‌شود گزینه Troubleshooting” را از اولین منو انتخاب کنید.
SSH

۶-  انتخاب ” Rescue a CentOS system”

در منوی دوم گزینه ” Rescue a CentOS system” را انتخاب کنید.

۷-  پرش از نصب تاسیسات لینوکس موجود با SSH

هنگامی که باری پیدا کردن و نصب تأسیسات لینوکس موجود پرسیده می‌شود “Skip” را انتخاب کنید. چون ما در حال افزایش Root Partition خود هستیم این پارتیشن نباید نصب شود.

با زدن Enter به  Bash shell بر می‌گردید.

۸- آماده‌سازی دیسک جدید با SSH

از آنجا که ما ۲GB Disk جدید را به طور کامل به سیستم مجازی اضافه کرده‌ایم ما باید این دیسک را برای استفاده LVM  آماده کنیم. اگر در حال گسترش Root Partition با یک پارتیشن خالی موجود هستید نیز فرآیند مشابه است. فقط  از مشخص کننده پارتیشن (sdaX or sdbX) هنگامی‌که در حال اجرای دستورات هستید استفاده کنید.

پیکربندی آخرین دیسک را با دستور “fdisk -1” د بررسی کنید.

ما باید دیسک اضافی جدید را با ایجاد یک (PV( Physical Volume  جدید و گسترش (VG(Volume Group که در شکل زیر نشان داده می شود، در مرحله ۲ و با fdisk قابل تشخیص است، آماده کنیم. VG گسترش یافته “CentOS”  نامیده می‌شود.

همان‌طور که در Screenshot جدید می‌بینیم VG ما که CentOS نامیده شد حالا ۵۱۱ PE(Physical Extents) خالی دارد. در سطر “Free PE / Size” می‌بینیمکه به این معنی است که ما می‌توانیم root LV خود را با ۵۱۱ PE افزایش دهیم.

۹- افزایش فضای پارتیشن ریشه

بعد از به نتیجه رسیدن موارد بالا ما نیاز داریم که root LV را با دستور “Lvextend” گسترش دهیم. در این مورد من با ۵۱۱ PE (به همان اندازه که فضای آزاد وجود دارد) افزایش می‌دهم و همچنین از پارامتر “-r”  در انتهای دستور استفاده می‌کنم که بطور اتوماتیک فایل سیستم تغییر سایز شود.

نحوه دستوری که استفاده می‌کنم “lvextend -1+511 centos/root –r” است. علامت “+” را قبل از عدد PE فراموش نکنید. اگر فراموش شود داده‌های خود را از دست می‌دهید.

 همان‌طور که در انتهای دستور خروجی می‌بینیم data blocks number و همچنین partition size افزایش یافته است.

۱۰-  ریبوت کردن سیستم با استفاده از SSH

الان زمان برداشتن live image از CD/DVD  یا USB و راه‌اندازی مجدد بوت شدن سیستم موجود است. پس از آن ما می‌توانیم فضای آزاد دیسک پارتیشن ریشه را با SSH بررسی کنیم.

همان‌طور که می‌بینیم ۲GB فضای آزاد قابل استفاده روی root partition داریم که به این معنی است که ما موفق به افزایش سایز پارتیشن ریشه شدیم.

زاگریو

CentOS: آموزش نصب Apache ،MySQL و Fedora

Avatar for زاگریوزاگریو
4.7kviews

در مقاله قبل نحوه نصب وب سرور آپاچی (آخرین نسخه)، بانک اطلاعاتی ماریا دی‌بی (آخرین نسخه) و پی‌اچ‌پی (آخرین نسخه) را به همراه ماژول‌های آن روی سیستم عامل‌های CentOS 7 با استفاده از مخزن EPEL و دستور YUM آموزش داده شد .در این مقاله نحوه نصب وب سرور آپاچی (آخرین نسخه)، بانک اطلاعاتی مای اس کیو ال (آخرین نسخه) و پی‌اچ‌پی (آخرین نسخه) را به همراه ماژول‌های آن بر روی سیستم عامل‌های RHEL 6.4/6.3/6.2/6.1/6.0/5.9/5.8/5.6, CentOS 6.4/6.3/6.2/6.1/6.0/5.9/5.8/5.6/6.0/6.5/6.6/6.7  و  Fedora 12,13,14,15,16,17,18,19 با استفاده از مخزن Remi و دستور YUM آموزش خواهیم داد.

Install-LAMP CentOS

آپاچی (Apache)  چیست؟

آپاچی یک وب سرور HTTP متن باز رایگان است که بر روی تمامی توزیع‌های لینوکس و همچنین سیستم عامل ویندوز قابل نصب و اجراست. وب سرور آپاچی توانایی سرویس‌دهی به صفحات برنامه‌نویسی شده (.htm .php .pl .cgi .js) و موارد بسیاری دیگر را دارد. بر اساس آمارهای به دست آمده در اسفند ماه ۱۳۹۱ حدود ۶۵٫۲۴% دامنه‌های وب سایت‌های توسط آپاچی سرویس‌دهی می‌شوند.

ما اس کیو ال (MySQL) چیست؟

MySQL یکی از محبوب‌ترین رابط‌های بانک‌های اطلاعاتی در جهان محسوب می‌شود که بر روی هر نوع سروری قابل اجراست توانایی دادن دسترسی چندین کاربر به چندین بانک اطلاعاتی را داراست. MySQL به همراه Apache اجرا می‌شود.

پی اچ پی (PHP) چیست؟

یک زبان برنامه‌نویسی سرور محور متن باز رایگان است که از بهترین گزینه‌ها جهت گسترش صفحات وب است. این مفسر قابلیت تولید سایت‌های پویا (Dynamic) را داراست.

ماژول‌های PHP

در این آموزش قصد داریم ماژول‌های زیر را نصب کنیم:

MySQL (php-mysql) – A extension for PHP applications that use MySQL databases.
PostgreSQL (php-pgsql) – A extension for PostgreSQL database for PHP.
MongoDB (php-pecl-mongo) – A driver for MongoDB database.
SQLite (php-sqlite) – Extension for SQLite Database Engine.
Memcache (php-pecl-memcache) – Memcached caching daemon.
Memcached (php-pecl-memcached) – Memcached caching daemon.
GD (php-gd) – GD extension for PHP application to serve graphics.
XML (php-xml) – XML Parser for PHP applications.
MBString (php-mbstring) – Mbstring extension is used to handle multi-byte string in PHP applications.
MCrypt (php-mcrypt) – A Mcrypt library for PHP scripts.
APC (php-pecl-apc) – APC module used to optimize and cache PHP code.
CLI (php-cli) – Command-line interface for PHP. PEAR (php-pear) – Application Repository framework for PHP.
PDO (php-pdo) – Database access module for PHP applications.

 

مرحله اول: نصب دایرکتوری مخزن Remi

 

## Install Remi Repository on Fedora 19, 18, 17, 16, 15 ##
rpm -Uvh http://download1.rpmfusion.org/free/fedora/rpmfusion-free-release-stable.noarch.rpm
rpm -Uvh http://download1.rpmfusion.org/nonfree/fedora/rpmfusion-nonfree-release-stable.noarch.rpm
## Fedora 19 ##
# rpm -Uvh http://rpms.famillecollet.com/remi-release-19.rpm
## Fedora 18 ##
# rpm -Uvh http://rpms.famillecollet.com/remi-release-18.rpm
## Fedora 17 ##
# rpm -Uvh http://rpms.famillecollet.com/remi-release-17.rpm
## Fedora 16 ##
# rpm -Uvh http://rpms.famillecollet.com/remi-release-16.rpm
## Fedora 15 ##
# rpm -Uvh http://rpms.famillecollet.com/remi-release-15.rpm
## Fedora 14 ##
# rpm -Uvh http://rpms.famillecollet.com/remi-release-14.rpm
## Fedora 13 ##
# rpm -Uvh http://rpms.famillecollet.com/remi-release-13.rpm
## Fedora 12 ##
# rpm -Uvh http://rpms.famillecollet.com/remi-release-12.rpm
## Install Remi & Epel Repository on RHEL/CentOS 6.4-6.0 - 32 Bit##
rpm -Uvh http://download.fedoraproject.org/pub/epel/6/i386/epel-release-6-8.noarch.rpm
rpm -Uvh http://rpms.famillecollet.com/enterprise/remi-release-6.rpm
## Install Remi & Epel Repository on RHEL/CentOS 6.4-6.0 - 64 Bit ##
rpm -Uvh http://download.fedoraproject.org/pub/epel/6/x86_64/epel-release-6-8.noarch.rpm
rpm -Uvh http://rpms.famillecollet.com/enterprise/remi-release-6.rpm
## Install Remi Repository on RHEL/CentOS 5.9-5.0 - 32 Bit ##
rpm -Uvh http://dl.fedoraproject.org/pub/epel/5/i386/epel-release-5-4.noarch.rpm
rpm -Uvh http://rpms.famillecollet.com/enterprise/remi-release-5.rpm
## Install Remi Repository on RHEL/CentOS 5.9-5.0 - 64 Bit ##
rpm -Uvh http://dl.fedoraproject.org/pub/epel/5/x86_64/epel-release-5-4.noarch.rpm
rpm -Uvh http://rpms.famillecollet.com/enterprise/remi-release-5.rpm

 

مرحله دوم: نصب Apache ،MySQL و PHP

## Installing on Fedora 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 ##
# yum --enablerepo=remi install httpd mysql mysql-server php php-common
## Installing on RHEL/CentOS 5-6 ##
# yum --enablerepo=remi,remi-test install httpd mysql mysql-server php php-common

 

مرحله سوم: نصب ماژول‌های PHP

## Installing on Fedora 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 ##
# yum --enablerepo=remi install php-mysql php-pgsql php-pecl-mongo php-sqlite php-pecl-memcache php-pecl-memcached php-gd php-mbstring php-mcrypt php-xml php-pecl-apc php-cli php-pear php-pdo
## Installing on RHEL/CentOS 5-6 ##
# yum --enablerepo=remi,remi-test install php-mysql php-pgsql php-pecl-mongo php-sqlite php-pecl-memcache php-pecl-memcached php-gd php-mbstring php-mcrypt php-xml php-pecl-apc php-cli php-pear php-pdo

 

مرحله چهارم: فعال/غیرفعال کردن سرویس‌های Apache و MySQL

## Enable Apache and MySQL on Run-Levels ##
# chkconfig --levels 235 httpd on
# chkconfig --levels 235 mysqld on
## Apache Commands ##
# /etc/init.d/httpd start
# /etc/init.d/httpd stop
# /etc/init.d/httpd status
## MySQL Commands ##
# /etc/init.d/mysqld start
# /etc/init.d/mysqld stop
# /etc/init.d/mysqld status

مرحله پنجم: کنترل نصب Apache ،MySQL و PHP

۱-    یک فایل با نام phpinfo.php بسازید، موارد زیر را درون آن قرار دهید و در مسیر /var/www/html/phpinfo.php ذخیره کنید.

<php
phpinfo ();
?>

۲-    حالا بوسیله مرورگر خود آدرس http://localhost/phpinfo.php را باز نمائید. خروجی شما مانند صفحه زیر خواهد بود.

CentOS Install LAMP

در صورتی که با مشکلی مواجه شدید در تماس گرفتن با ما تردیدی نکنید.

نحوه حذف مطمئن Kernel های قدیمی چیست؟

Avatar for زاگریوزاگریو
924views

مرحله اول

ابتدا با دستور زیر Kernel فعال را پیدا کنید:

uname -r

نمونه خروجی:

۲٫۶٫۱۸-۵۳٫۱٫۴٫el5

مرحله دوم

سپس با دستور زیر کلیه Kernel های نصب شده بر روی سیستم را مشاهده نمائید:

# rpm -q kernel

نمونه خروجی:

kernel-2.6.12-1.el5
kernel-2.6.18-17.el5
kernel-2.6.18-53.el5
kernel-2.6.18-53.1.4.el5

کاربران توزیع های Ubunto و Debian از دستور زیر استفاده نمایند:

$ dpkg --list 'linux-image*'

نمونه خروجی:

Desired=Unknown/Install/Remove/Purge/Hold
| Status=Not/Installed/Config-f/Unpacked/Failed-cfg/Half-inst/t-aWait/T-pend
|/ Err?=(none)/Hold/Reinst-required/X=both-problems (Status,Err: uppercase=bad)
||/ Name Version Description
+++-=============================-=============================-==========================================================================
ii linux-image 2.6.22.14.21 Generic Linux kernel image.
un linux-image-2.6 (no description available)
rc linux-image-2.6.20-15-generic 2.6.20-15.27 Linux kernel image for version 2.6.20 on x86/x86_64
ii linux-image-2.6.20-16-generic 2.6.20-16.32 Linux kernel image for version 2.6.20 on x86/x86_64
ii linux-image-2.6.22-14-generic 2.6.22-14.47 Linux kernel image for version 2.6.22 on x86/x86_64
ii linux-image-generic 2.6.22.14.21 Generic Linux kernel image

مرحله سوم: حذف Kernel های قدیمی

**اخطار – دستورات فوق می بایست با دقت تمام اجرا شود، در صورت عدم اجرای صحیح سیستم شما غیرفعال می شود. توجه داشته باشید Kernel فعال را حذف نکنید!
با استفاده از دستور زیر نسبت به حذف در سیستم های RHEL / CentOS / Fedora Linux اقدام نمائید:

# rpm -e kernel-2.6.12-1.el5

با استفاده از دستور زیر نسبت به حذف در سیستم های Debian / Ubunto Linux اقدام نمائید:

$ sudo apt-get remove linux-image-2.6.22-14-generic

افزودن درایو جدید به سیستم CentOS و یا سیستم RedHat

Avatar for زاگریوزاگریو
1.2kviews

در این مقاله طریقه استفاده از درایو دوم برای فضای اضافی را آموزش می‌دهیم. در ادامه راه‌حلی سریع برای انجام این کار ارائه می‌دهیم.

۱- ابتدا مطمئن شوید که کدام‌یک از درایوها را می‌خواهید فرمت کنید. درایوهای اول، دوم و سوم به ترتیب /dev/sdb/ ،dev/sda و /dev/sdc هستند. دیسک را با دستور fdisk -l  چک کنید.
adding-drive-to-centeos
۲- شما می‌توانید ببینید که /dev/sdb (درایو دوم شما) هیچ پارتیشنی ندارد. ابتدا باید بر روی این درایو پارتیشن ایجاد کنید و بعد فایل سیستم را روی آن بسازید و سپس آنرا نصب کنید. پارتیشن‌ها با استفاده از دستور  fdisk /dev/sdb ایجاد می‌شوند.
adding-drive-to-centeos2
۳- همان‌طور که می‌توان از منوی help دید (با استفاده از دستور”m”) می‌خواهیم یک پارتیشن جدید ایجاد کنیم.  استفاده از پیش‌فرض‌ها، باعث می‌شود که از تمام دیسک استفاده شود. پس از آن‌که پارتیشن ایجاد شد شما می‌توانید از دستور “w” به منظور نوشتن روی دیسک و خروج استفاده کنید.
adding-drive-to-centeos3
۴- اکنون می‌بینید که خروجی دستور  fdisk -1 /dev/sdb پارتیشنی با عنوان /dev/sdb1  را نشان می‌دهد.
adding-drive-to-centeos4
۵- اکنون نیاز داریم که یک سیستم فایل بر روی آن ایجاد کنیم. برای اهداف کلی همیشه از ext3 استفاده می‌کنیم. می‌توانیم از دستور mkfs –t ext3 /dev/sdb1 استفاده کنیم.
adding-drive-to-centeos5
۶- حالا ما یک درایو ثانویه یک پارتیشنه داریم که از فایل سیستمی ext3 استفاده می‌کند. اکنون شما می‌توانید یک راهنمای نصب تنها با استفاده از “/drive 2” ایجاد کنید. با استفاده از دستور mount -t [filesystem] [source] [mount directory] زیر می‌توانید این کار را انجام دهید.
adding-drive-to-centeos6
۷- اکنون از طریق دستور df متوجه می‌شوید که درایو نصب شده است.
adding-drive-to-centeos7
۸- در آخر باید مطمئن شوید که درایو به طور اتوماتیک وقتی که سرور boot و reboot می‌شود، نصب می‌شود. شما نیاز دارید که خط زیر را به فایل /etc/fstab اضافه کنید.
adding-drive-to-centeos8
Windows PowerShell Web Access

Windows PowerShell Web Access: آموزش نصب و استفاده

Avatar for زاگریوزاگریو
3.2kviews

Windows PowerShell Web Access که اولین بار در ویندوز سرور ۲۰۱۲ ارائه شد، به عنوان دروازه Windows PowerShell و کنسول  Windows PowerShell مبتنی بر وب که هدفش کنترل سیستم‌های راه دور است، عمل می‌کند. این نرم‌افزار این مزیت را دارد که دستورات و اسکرپیت‌ها windows PowerShell را از کنسول windows PowerShell در یک مرورگر اجرا کنند بدون اینکه نیاز باشد windows PowerShell یا نرم‌افزار remote management و یا پلاگین‌های مرورگر بر روی دستگاه مشتری نصب شده باشد. Windows PowerShell Web Access به کاربران اجازه می‌دهد که با استفاده از Windows PowerShell در یک مرورگر وب به کامپبوترهایشان در سازمان دسترسی داشته باشند.

مواردی که ما برای اجرای کنسول Windows PowerShell Web Access مبتنی بر وب نیاز داریم یک دروازه Windows PowerShell Web Access است که به درستی پیکربندی شده باشد و یک مرورگر در دستگاه مشتری که از JavaScript® و کوکی پشتیبانی کند.
برای اجرای Windows PowerShell Web Access به وب سرور IIS، .NET Framework 4.5 و Windows PowerShell 3.0 و یا Windows PowerShell 4.0 نیاز داریم.

مرورگر و دستگاه های مشتری که پشتیبانی می کنند

Windows PowerShell Web Access تمامی مرورگرهای زیر را پشتیبانی می‌کند:
• Windows® Internet Explorer® for Microsoft Windows® ۸٫۰, ۹٫۰, ۱۰٫۰, and 11.0
• Mozilla Firefox® ۱۰٫۰٫۲
• Google Chrome™ ۱۷٫۰٫۹۶۳٫۵۶m for Windows
• Apple Safari® ۵٫۱٫۲ for Windows
• Apple Safari 5.1.2 for Mac OS®

اگر چه مرورگرهای تلفن همراه به طور رسمی پشتیبانی نمی‌شوند اما بسیاری از آن‌ها ممکن است قادر به اجرای کنسول Windows PowerShell مبتنی بر وب باشند. مرورگرهایی که کوکی‌ها را می‌پذیرند و جاوا اسکریپت را اجرا می‌کنند و با وب سایت‌های HTTPS کار می‌کنند ممکن است که توسط این نرم افزار پشتیبانی شوند اما به طور رسمی آزمایش نشده‌اند.

 Windows PowerShell Web Access در سه مرحله نصب و کانفیگ می‌شود:

۱-    مرحله اول نصب PowerShell Web Access است.
۲-    مرحله دوم کانفیگ Gateway است.

۳-    مرحله سوم کانفیگ قوانین مجازی که به کاربران اجازه می‌دهد به کنسول Windows PowerShell مبتنی بر وب دسترسی داشته باشند.

در ادامه ما مراحل نصب و کانفیگ را برای شما ارائه می‌دهیم:

مرحله اول: نصب Windows PowerShell Web Access

نصب Windows PowerShell Web Access با استفاده از cmdlet های Windows PowerShell Web Access

۱-    برای باز کردن Windows PowerShell Web Access یکی از مراحل زیر را انجام دهید:
  •     در دسکتاپ ویندوز از قسمت taskbar بر روی Windows PowerShell راست کلیک کنید و گزینه Run as Administrator را کلیک کنید.
  •     در صفحه نمایش شروع ویندوز بر روی Windows PowerShell راست کلیک کنید و گزینه Run as Administrator را کلیک کنید.
۲-    در ادامه دستور زیر را تایپ کنید و کلید enter کنید. computer_name، نام کامپیوتر راه دوری است که شما می‌خواهید بر روی آن Windows PowerShell Web Access نصب کنید را نمایش می‌دهد. پارامترهای راه‌اندازی مجدد در صورت نیاز به صورت اتوماتیک در سرور مقصد راه اندازی می‌شوند.
Install-WindowsFeature –Name WindowsPowerShellWebAccess -ComputerName <computer_name> -IncludeManagementTools –Restart

۳-    هنگامی‌که نصب کامل شد، بررسی کنید که  PowerShell Web Access که بر روی سرورهای مقصد با اجرای  cmdletهای Get-WindowsFeature نصب شده بود، در کنسول Windows PowerShell که توسط کاربران سطح بالا باز شده، نصب است. شما همچنین می‌توانید Windows PowerShell Web Access که بر روی کنسول مدیریت سرور نصب شده است را با انتخاب سرور مقصد در صفحه All Server بررسی کنید و تقش‌ها و ویژگی‌ها را برای سرور انتخاب شده مشاهده نمائید. شما همچنین می‌توانید فایل Readme را برای Windows PowerShell Web Access ببینید.

۴-    بعد از اینکه Windows PowerShell Web Access نصب شد، شما باید فایل Readme را مرور کنید که شامل دستورات پایه و دستورالعمل‌های موردنیاز برای تنظیم Gateway باشد. فایل Readme در مسیر C:\Windows\Web\PowerShellWebAccess\wwwroot\README.txt قرار دارد.

مرحله دوم: پیکربندی gateway برای Windows PowerShell Web Access

استفاده از Install-PswaWebApplication cmdlet یک راه سریع برای پیکربندی Windows PowerShell Web Access است. اگرچه شما می‌توانید  پارامتر UseTestCertificate به Install-PswaWebApplication cmdlet جهت نصب یک گواهینامه self-signed SSL certificate برای تست اهداف آزمایشی اضافه کنید، اما این روش مطمعن و امنی نیست. برای ایجاد یک محیط امن از یک گواهینامه SSL که توسط یک مرجع صدور معتبر امضا شده است، استفاده کنید. مدیران می‌توانند گواهی تست را با یک گواهی امضادار به انتخاب خود و با استفاده از کنسول IIS Manager جایگزین کنند. در ادامه ما دو روش پیکربندی دروازه Windows PowerShell Web Access را برای شما ارائه می‌دهیم.

پیکربندی دروزاه Windows PowerShell Web Access با یک گواهینامه تست با استفاده از Install-PswaWebApplication:

۱-    برای باز کردن Windows PowerShell Web Access یکی از گزینه‌های زیر را انتخاب کنید:

  •    در دسکتاپ ویندوز، از قسمت Taskbar بر روی Windows PowerShell راست کلیک کنید.
  •   در صفحه شروع ویندوز بر روی Windows PowerShell کلیک کنید.
۲-    دستور زیر را تایپ کنید و کلید Enter را بزنید.
Install-PswaWebApplication –UseTestCertificate

پیکربندی دروازه Windows PowerShell Web Access با گواهینامه واقعی با استفاده از Install-PswaWebApplication و IIS Manager:

۱-    برای باز کردن Windows PowerShell Web Access یکی از گزینه‌های زیر را انتخاب کنید:
  •     در دسکتاپ ویندوز، از قسمت Taskbar بر روی Windows PowerShell راست کلیک کنید.
  •     در صفحه شروع ویندوز بر روی Windows PowerShell کلیک کنید.

۲-    دستور زیر را تایپ کنید و کلید Enter را بزنید.

Install-PswaWebApplication
تنظیمات Gateway که در ادامه آمده است، در حال اجرای cmdlet پیکربندی شده است. شما می‌توانید این تنظیمات را به صورت دستی در کنسول IIS manager در صورت دلخواه تغییر دهید. شما می‌توانید مقادیر پارامترهای WebsiteName و WebApplicationName را در Install-PswaWebApplication cmdlet مشخص کنید.
• Path: /pswa
• ApplicationPool: pswa_pool
• EnabledProtocols: http
• PhysicalPath: %windir%/Web/PowerShellWebAccess/wwwroot
۳-    کنسول IIS Manager را با استفاده از یکی از روش‌های زیر باز کنید.
  •     در دسکتاپ ویندوز با کلیک بر روی Server manager در taskbar آنرا start  کنید. در منوی tools در server manager بر روی Internet Information Services (IIS) Manager کلیک کنید.
  •     در صفحه نمایش شروع ویندوز بر روی server manager کلیک کنید.

۴-    در پنجره درخت IIS Manager، گره‌ای را که سرور Windows PowerShell Web Access بر روی آن نصب شده است را گسترش دهید تا پوشه Site برای شما نمایش داده شود. پوشه های سایت را گسترش دهید.

۵-    وب‌سایتی که نرم‌افزار وب Windows PowerShell Web Access را بر روی آن نصب کرده‌اید را انتخاب کنید. در پنجره Actions بر روی گزینه Bindings را کلیک کنید.

۶-    در کادر محاوره‌ای Site Binding بر روی Add کلیک کنید.

۷-    در کادر محاوره‌ای Add Site Binding در فیلد Type گزینه Https را انتخاب کنید.

۸-    در فیلد SSL certificate، از منوی آبشاری signed certificate خود را انتخاب و ok کنید.

نرم افزار وب Windows PowerShell Web Access اکنون برای استفاده بر روی signed SSL certificate شما پیکربندی شده است. با وارد کردن آدرس https://<server_name>/pswa دریک پنجره مرورگر می توانید به Windows PowerShell Web Access دسترسی داشته باشید.

مرحله سوم: پیکربندی یک قانون با مجوز محدود

بعد از نصب PowerShell Web Access و پیکربندی Gateway کاربران می‌توانند وارد صفحه ورود شوند اما تا زمانی که مدیر Windows PowerShell به آنها اجازه دسترسی ندهد نمی‌توانند وارد سایت شوند. دسترسی‌های PowerShell Web Access با استفاده از مجموعه‌ای از Cmdlet های  Windows PowerShell که در جدول زیر شرح داده شده است قابل کنترل است.

برای اضافه کردن قانون با مجوز محدود:

۱-    یکی از گزینه‌های زیر را برای باز کردن Windows PowerShell با استفاده از کاربران با حقوق بالا انتخاب کنید:
  •     در دسکتاپ ویندوز، از قسمت Taskbar بر روی Windows PowerShell راست کلیک کنید و بر روی گزینه Run as Administartor کلیک کنید.
  •     در صفحه نمایش شروع ویندوزبر روی  Windows PowerShell راست کلیک کنید و بر روی گزینه Run as Administartor کلیک کنید.

۲-    مراحل اختیاری را برای محدود کردن دسترسی کاربران با استفاده از تنظیمات Using Session انجام دهید.

۳-    در ادامه دستور زیر را تایپ کنید و Enter را بزنید.
Add-PswaAuthorizationRule –UserName <domain\user | computer\user> -ComputerName <computer_name> -ConfigurationName <session_configuration_name>

۴-    شما می‌توانید قانونی را که ایجاد کردید با استفاده از Get-PswaAuthorizationRule cmdlet چک کنید.

تنظیمات معمولی:

مرحله اول: نصب Windows PowerShell Web Access
به منظور نصب Windows PowerShell Web Access با استفاده از Add Roles and Features Wizard:
۱- اگر server manager باز است به مرحله بعد بروید اما اگر باز نیست به یکی از روش‌های زیر اینکار را انجام دهید:
  •     در صفحه دسکتاپ ویندوز با کلیک بر روی server manager در قسمت taskbar ،server manager را باز کنید.
  •     یا در قسمت start ویندوز بر روی server manager کلیک کنید.

۲- از منوی manage بر روی Add Roles and Features کلیک کنید.

۳- در صفحه Select installation type، گزینه Role-based or feature- based installation را انتخاب کنید و next را کلیک کنید.

۴- در صفحه Select destination server یک سرور را از مجموعه سرورها و یا یک offline VHD را انتخاب کنید. برای انتخاب VHD آفلاین به عنوان سرور مقصد، ابتدا سروری که VHD روی آن بارگذاری می‌شود را انتخاب کنید و سپس فایل VHD را برای اطلاعات مربوط به چگونگی اضافه کردن سرور به مجموعه سرورها قسمت Server manager help بروید. پس از انتخاب سرور مقصد بر روی گزینه next کلیک کنید.

۵- در صفحه Select features از ویزاد،  Windows PowerShell را باز کنید و سپس Windows PowerShell Web Access را انتخاب کنید.

۶- توجه داشته باشید که باید گزینه‌های مورد نیاز را مانند .NET Framework 4.5 و نقش خدمات (Web Server (IIS را اضافه کنید. گزینه‌های مورد نیاز را اضافه کرده و ادامه دهید.

نکته: نصب Windows PowerShell Web Access با استفاده از Add Roles and Features ،Web server را که IIS Manager snap-in را در برمی‌گیرد را نیز نصب می‌کند. span-in و دیگر ابزارهای مدیریت IIS اگر از Add Roles and Features Wizard استفاده کنید به صورت پیش‌فرض نصب هستند. اگر Windows PowerShell Web Access را با استفاده از Windows PowerShell cmdlets، همان‌طور که زیر آمده است نصب کنید، ابزارهای مدیریت به صورت پیش‌فرض نصب نمی‌شوند.

۷- در صفحه Confirm installation selections، اگر فایل‌های  PowerShell Web Access در سروری که در مرحله ۴ انتخاب کرده‌اید، ذخیره نشده‌اند روی Specify an alternate source path کلیک کنید و مسیر را از روی فایل‌ها اعمال کنید در غیر این‌صورت Install را کلیک کنید.

۸- بعد از اینکه Install را زدید، در صفحه Installation progress، پیشرفت مراحل نصب، نتیجه و پیام‌هایی از جمله هشدارها، خطاها و یا مراحل تایید پس از نصب موردنیاز برای نصب Windows PowerShell Web Access را نشان می‌دهد. پس از اینکه Windows PowerShell Web Access نصب شد باید فایل Readme را مطالعه‌ای مختصر بنمائید زیرا دستورالعمل‌های ابتدایی موردنیاز برای مسیر دریچه (Gateawy) را در برمی‌گیرد. این دستورالعمل‌ها در همین قسمت هم نیز آورده شده‌اند. مسیر فایل Readme این است. C:\Windows\Web\PowerShellWebAccess\wwwroot\README.txt.

مرحله دوم: پیکربندی Gateway

دستورالعمل‌های این قسمت برای نصب برنامه PowerShell Web Access در یک فهرست فرعی – و نه در یک مسیر اصلی – وب‌سایت هستند. این فرآیند معادل GUI محور اقدامات انجام شده توسط Install – psw a web application است.

این بخش همچنین دستورالعمل‌هایی برای چگونگی استفاده از IIS manager به منظور پیکربندی مسیر Gateway در Windows PowerShell Web Access به عنوان وب سایت اصلی است.

    استفاده از IIS  manager برای پیکربندی مسیر Gateway در سایت موجود.

    استفاده از IIS manager برای پیکربندی مسیر Gateway به عنوان یک وب‌سایت اصلی با گواهی قسمت.


استفاده از IIS  manager برای پیکربندی مسیرGateway در سایت موجود:

۱- کنسول IIS manager را به یکی از روش‌های زیر باز کنید.
  •     در صفحه دسکتاپ server manager را با کلیک بر روی آن در قسمت task bar ویندوز باز کنید. در منوی tools بر روی Internet Information server manager کلیک کنید.
  •     در قسمت Start ویندوز بخشی از عبارت Internet Information server manager را تایپ کنید. روی Shortcut که در قسمت Apps  ایجاد می‌شود کلیک کنید.

۲- یک مخزن نرم‌افزار برای  PowerShell Web Access ایجاد کنید.گره Gateway Server را در پنجره درخت IIS Manager گسترش دهید و گزینه Application tools را انتخاب کنید و روی گزینه Add application tools در پنجره Action  کلیک کنید.

۳- یک مخزن نرم‌افزار جدید با نام pswa_pool اضافه کنید و بر روی OK کلیک کنید.

۴- در قسمت پنجره درخت IIS Manager، گره‌ای که PowerShell Web Access بر روی آن نصب است را باز کنید تا پوشه Site پدیدار شود، آن را انتخاب کنید.

۵- بر روی وب‌سایتی (برای مثال default website) که می‌خواهید وب‌سایت PowerShell Web Access را به آن اضافه کنید راست کلیک کرده و سپس add application را بزنید.

۶- در قسمت Alias، PowerShell Web Access را تایپ کنید یا یک Alias دیگر را ارائه کنید. این Alias نام راهنمای مجازی می‌شود. مثلا pswa در URL زیر نشان‌دهنده نام عاریتی در این مرحله است. https://<servername>/pswa

۷- در قسمت Applicatin pool، مخزن برنامه‌ای که در مرحله ۳ ایجاد کرده بودید را انتخاب کنید.

۸- در قسمت Physical path، محل برنامه را مشخص کنید. می‌توانید از محل پیش‌فرض انتخاب کنید: windir/web و سپس ok را کلیک کنید.

۹- مراحل ذکر شده در قسمت پیکربندی گواهی SSL در IIS manager همین مقاله را بخوانید.

۱۰- مرحله امنیتی اختیاری: وقتی که وب‌سایت در پنجره درخت انتخاب شده است، در پنجره محتوا بر روی SSL Setting دابل کلیک کنید. گزینه repaire SSL را انتخاب کنید، سپس در پنجره actions روی گزینه apply کلیک کنید. می‌توانید در صورت تمایل در پنجره SSL
setting از کاربران متصل به وب سایت WPWA درخواست گواهی سرویس گیرنده کنید. گواهی سرویس‌گیرنده به شما کمک می‌کند هویت سرویس گیرنده را بررسی کنید.
۱۱- وب سایت Windows PowerShell Web access را باز کنید https://<Gateway-server-name>/pswa
مرورگر باید صفحه کنسول Windows PowerShell Web Access  را نشان دهد.

نکته: تا زمانی که به کاربران امکان دسترسی به سایت یا اضافه کردن قوانین داده نشود شما نمی‌توانید وارد سایت شوید.

۱۲- در یک قسمت از Windows PowerShell که با حقوق و امکانات بالا (Run as administrator) باز شده است، فایل آغازگر زیر را که در آن application_pool_name نشان‌دهنده نام مخزن برنامه‌ای است که در مرحله ۳ ایجاد کردید را اجرا کنید تا به مخزن برنامه امکان دسترسی به فایل‌ها داده شود.

استفاده از IIS Mmanager برای پیکربندی مسیر دریچه به عنوان وب سایت اصلی با گواهی تست:

۱- به یکی از روش‌های زیر کنسول IIS Manager را باز کنید.
  •     در صفحه دسکتاپ ویندوز Server manager را با کلیک بر روی آن در قسمت Taskbar ویندوز باز کنید. در قسمت tools در server manager روی Internet Information Services (IIS) Manager کلیک کنید.
  •     در صفحه شروع ویندوز قسمتی از Internet Information Services (IIS) Manager را تایپ کنید. بر روی shortcut که در قسمت apps نمایش داده می‌شود را کلیک کنید.

۲- در پنجره درخت IIS Nanager، گره سروری که روی آن وب سایت Windows PowerShell Web access را باز کنید تا پوشه سایت برای شما نشان داده شود. پوشه سایت را انتخاب کنید.

۳- در صفحه Actions بر روی Add Website کلیک کنید.

۴- نام وب‌سایت را تایپ کنید به عنوان مثال PowerShell Web Access را تایپ کنید.

۵- یک مخزن برنامه به صورت خودکار برای وب‌سایت ایجاد می‌شود. برای استفاده از یک مخزن برنامه متفاوت Select را کلیک کنید تا یک مخزن برنامه را برای ارتباط‌دهی با وب سایت جدید انتخاب کنید. مخزن برنامه جایگزین را در کادر Select Application Pool انتخاب کنید و Ok را بزنید.

۶- در کادر Physical path این آدرس را وارد کنید.

۷- در قسمت Type از بخش Binding گزینه https را انتخاب کنید.

۸- یک شماره پورت را که مورد استفاده وب‌سایت یا برنامه‌ای نیست به این وب‌سایت اختصاص دهید. برای موقعیت‌یابی پورت‌های باز می‌توانید دستور netstat را در Command Prompt اجرا کنید.
شماره پورت پیش فرض ۴۴۳ است.

اگر وب‌سایت دیگری از پورت ۴۴۳ استفاده می‌کند یا دلایل امنیتی دیگری دارید، شماره پورت را تغییر دهید. اگر وب‌سایت دیگری روی مسیر Gateway از شماره پورت انتخابی شما استفاده می‌کند، هنگامی‌که کلید OK را در کادر Add Website می‌زنید، هشدار نشان داده می‌شود بنابراین باید پورتی که استفاده نشده است را انتخاب کنید.

۹- در صورت تمایل اگر برای سازمان لازم است یک Host name (نام میزبان) را که معقول و مناسب کاربران و سازمان است را انتخاب کنید و Ok را بزنید.

۱۰- برای یک محیط تولید ایمن‌تر، توصیه می‌کنیم که از یک گواهی معتبر که توسط CA به امضا رسیده است را استفاده کنید. شما باید یک گواهی SSL ارائه کنید زیرا کاربران تنها از طریق وب‌سایت https می‌توانند به  PowerShell Web Access متصل شوند.

۱۱- روی گزینه ok کلیک کنید تا کادر Add Website بسته شود.

۱۲- در یک قسمت Windows PowerShell که با امکانات افزایش یافته کاربر (Run as Administrator) باز شده است، فایل آغازگر زیر را اجرا کنید که در آن application_pool_name نشان‌دهنده نام مخزن برنامه‌ای است که در مرحله ۴ ایجاد  کرده‌اید تا به مخزن برنامه اجازه دسترسی به فایل اجازه (authorization file) را داده باشید.
$applicationPoolName = <application_pool_name>
$authorizationFile = "C:\windows\web\powershellwebaccess\data\AuthorizationRules.xml"
c:\windows\system32\icacls.exe $authorizationFile /grant ('"' + "IIS AppPool\$applicationPoolName" + '":R') > $null
برای مشاهده حقوق دسترسی به فایل اجازه دستور زیر را اجرا کنید.
c:\windows\system32\icacls.exe $authorizationFile

۱۳- با وب سایت جدید انتخاب شده در پنجره درخت IIS Manager برای باز کردن و آغاز به کار وب‌سایت بر روی گزینه Start در پنجره action کلیک کنید.

۱۴- یک مرورگر را روی دستگاه یک سرویس گیرنده باز کنید.

۱۵- وب‌سایت Windows PowerShell Web Access را باز کنید.
از آنجا که وب سایت اصلی (root) به پوشه Windows PowerShell Web Access اشاره می‌کند و برمی‌گردد، مرورگر باید صفحه sign-in از Windows PowerShell Web Access را هنگامی که https://< gateway_server_name> را باز می‌کنید نشان می‌دهد نباید نیازی به اضافه کردن /pswa داشته باشد.

نکته: با به کاربران اجازه دسترسی به وب‌سایت، با اضافه کردن قوانین اجازه، داده نشود نمی‌توانید وارد شوند.

مرحله سوم: پیکربندی یک قانون با مجوز محدود

بعد از نصب  PowerShell Web Access و پیکربندی Gateway کاربران می‌توانند وارد صفحه ورود شوند اما تا زمانی که مدیر Windows PowerShell به آنها اجازه دسترسی ندهد نمی‌توانند وارد سایت شوند. دسترسی‌های  PowerShell Web Access با استفاده از مجموعه‌ای از Cmdlet های Windows PowerShell که در جدول زیر شرح داده شده است قابل کنترل است. هیچ رابط کاربری گرافیکی قابل مقایسه برای اضافه کردن یا مدیریت مجوز وجود دارد.

برای اضافه کردن قانون با مجوز محدود

۱- یکی از گزینه‌های زیر را برای باز کردن Windows PowerShell با استفاده از کاربران با سطح دسترسی بالا  انتخاب کنید:
  •     در دسکتاپ ویندوز، از قسمت Taskbar روی Windows PowerShell راست کلیک کنید و روی گزینه Run as Administartor کلیک کنید.
  •     در صفحه نمایش شروع ویندوز روی  Windows PowerShell راست کلیک کنید و روی گزینه Run as Administartor کلیک کنید.

۲- مراحل اختیاری را برای محدود کردن دسترسی کاربران با استفاده از تنظیمات Using Session انجام دهید. بررسی کنید که تنظیماتی که می‌خواهید در قوانین خود استفاده کنید، در حال حاضر وجود دارد.

۳- در ادامه دستور زیر را تایپ کنید و Enter را بزنید.

Add-PswaAuthorizationRule –UserName <domain\user | computer\user> -ComputerName <computer_name> -ConfigurationName<session_configuration_name>

۴- شما می‌توانید قانونی را که ایجاد کردید با استفاده از Get-PswaAuthorizationRule cmdlet و یا Test-PswaAuthorizationRule -UserName <domain\user | computer\user> -ComputerName چک کنید.
پس از این‌که قانون مجوز پیکربندی شده‌اند، شما برای ورود کاربران مجاز به کنسول مبتنی بر وب و شروع به استفاده  Powershell Web Access آماده هستید.

پیکربندی یک گواهینامه واقعی:

برای یک محیط تولید امن، همیشه از یک گواهینامه SSL معتبر که توسط مرجع صدور گواهینامه (CA) امضا شده است، استفاده کنید. در این قسمت نحوه به دست آوردن و استفاده از یک گواهینامه SSL که توسط CA امضا شده است را ارائه می‌دهیم.

پیکربندی یک گواهینامه SSL در IIS Manager:

۱- در پنجره درخت IIS Manager سروری که Powershell Web Access روی آن نصب است را انتخاب کنید.

۲- در پنجره محتوا بر روی Server Certificates دوبار کلیک کنید.

۳- در پنجره Action، یکی از گزینه‌های زیر را انجام دهید:
  •     برای وارد کردن گواهینامه معتبر از یک مکان از شبکه خود بر روی گزینه Import  کلیک کنید.
  •     برای درخواست یک گواهینامه از CA بر روی گزینه Create Certificate Request کلیک کنید.
  •     برای استفاده فوری از یک گواهی که بعدا می‌توانید توسط CA آن را امضا کنید بر روی گزینه Create a Self-Signed Certificate را کلیک کنید.

۴- پس از ایجاد یا به دست آوردن یک گواهینامه وب‌سایتی که می‌خواهید گواهینامه بر روی آن اعمال شود را انتخاب کنید. در پنجره درخت IIS Manager، روی گزینه Binding در پنجره درخت Action کلیک کنید.

۵- در کادر Add Site Binding، برای سایت Https را اضافه کنید اگر در حال حاضر نمایش داده نمی‌شود. اگر شما از یک گواهی خود امضا استفاده می‌کنید این مرحله نیاز نیست.

۶- گواهینامه‌ای که در مرحله ۳ ایجاد کردید یا به دست آوردید را انتخاب کنید و بر روی گزینه Ok کلیک کنید.

نحوه بکاپ‌گیری از SQL Server توسط PowerShell

Avatar for زاگریوزاگریو
1.5kviews

برای بکاپ‌گیری از بانک‌های اطلاعاتی Microsoft SQL Server به راحتی می‌توانید با استفاده از ماژول PowerShell که در نسخه ۲۰۱۲ معرفی شده است استفاده نمائید.

درصورتی‌که نسخه ۲۰۱۲ به بالا را به همراه Client Tools نصب نموده‌اید ماژول SQLPS قبلا نصب شده است.
جهت بررسی این مورد از دستور زیر می‌توانید استفاده نمائید:

Get-Module -ListAvailable

در صورت لزوم باید نرم‌افزارهای مورد نیاز را دانلود و نصب نمائید:

http://www.microsoft.com/en-us/download/details.aspx?id=29065

  • Microsoft® System CLR Types for Microsoft® SQL Server® ۲۰۱۲ (SQLSysClrTypes.msi)
  • Microsoft® SQL Server® ۲۰۱۲ Shared Management Objects (SharedManagementObjects.msi)
  • Microsoft® Windows PowerShell Extensions for Microsoft® SQL Server® ۲۰۱۲ (PowerShellTools.msi)

سپس برای فراخوانی ماژول‌ها:

Import-Module sqlps

پس از نصب ۴۶ دستور اضافه خواهد شد که موارد زیر از پرکاربردترین آن‌هاست.

 

Backup-SqlDatabase
Restore-SqlDatabase
Backup-ASDatabase
Restore-ASDatabase

 

کد زیر برای تهیه بکاپ و اضافه نمودن تاریخ به آن استفاده خواهد شد:

 


$DateTime = Get-Date -Format yyyyMMddHHmmss
$ServerInstance = "localhost\sqlexpress"
$Database = "databasenametobackup"
Backup-SqlDatabase -ServerInstance $ServerInstance -Database $Database -BackupFile "C:\path\to\store\backup\backup-$DateTime.bak"

مدیریت IIS: فعال‌سازی و تنظیم IIS توسط PowerShell از راه دور

Avatar for زاگریوزاگریو
3.4kviews
مدیریت IIS سرورهای وب  از طریق GUI در صورتی که دسترسی به سرور داشته باشید بسیار ساده است، اما اگر شما نیز مثل من تعداد زیادی WebServer در موقعیت‌های مختلف و یا Cloud دارید دسترسی به کنسول سرور دشوار و یا بدتر از آن از RDP برای مدیریت آن‌ها استفاده می‌کنید که این روش شما اصلا منطقی و در راستای بهترین راه‌کارهای پیشنهاد توسط مایکروسافت نیست. راه‌کار بسیار بهتر و موثرتری برای مدیریت تعداد زیادی سرور از راه دور وجود دارد که همانا PowerShell Remoting برای مدیریت IIS است.


مراحل کار:

اگر قبلا این کار را از طریق GUI انجام داده‌اید در جریان مراحل انجام کار هستید، از طریق PowerShell نیز انجام این مراحل به همان شکل است با این تفاوت که بسیار سریعتر و کم‌دردسرتر است. ترتیب اجرای موارد به صورت زیر است:
۱- برقراری یک ارتباط (Session) با هر سرور
۲- نصب IIS Management Service
۳- فعال‌سازی IIS Management Service
۴- استارت سرویس WMSVC
۵- جایگزینی گواهینامه امنیتی Self-Signed
۶- اتصال از طریق IIS Manager

 

در این آموزش این سرویس را بر روی ۴ سرور مختلف با نام‌های web1,web2,web3 و web4 به صورت یک‌جا نصب خواهیم نمود.

۱- تعریف PowerShell Remoting برای Web Server ها برای مدیریت IIS

ابتدا یک متغیر با نام $Servers ایجاد می‌کنیم و تمامی نام‌های کامپیوترها را درون آن قرار می‌دهیم. شما نیز می‌توانید لیست آن‌ها را از یک فایل .csv و یا .txt نیز فراخوانی کنید. اگر سرورهای شما در Active Directory هستند می‌توانید با استفاده از دستور Get-ADComputer نیز سرورهای مقصد خود را شناسایی نمائید.
PS C:\ZAGRIO> $Servers = "web1,web2,web3,web4"
سپس یک Session به سمت هر سرور ایجاد می‌کنیم:
PS C:\ZAGRIO> $Sessions = New-PSSession -ComputerName $Servers

۲- نصب سرویس IIS Remote Management

با استفاده از دستور زیر برای تمامی سرورها سرویس IIS Remote Management را نصب میکنیم.
PS C:\ZAGRIO> Invoke-Command –Session $Sessions –ScriptBlock {Install-WindowsFeature Web-Mgmt-Service}

پس از نصب لازم است سرویس را فعال کنیم اما برای این کار cmdlet وجود ندارد

۳- فعال‌سازی سرویس Management Service برای مدیریت IIS

به صورت پیش‌فرض سرویس مدیریت IIS بر روی پورت ۸۱۲۷ فعال است. همچنین به صورت پیش‌فرض با نصب این سرویس یک گواهینامه امنیتی Self-Signed با مدت اعتبار ۱۰ سال نیز ایجاد می‌گردد. اگر در شبکه داخلی از این امکان می‌خواهید استفاده کنید این مورد اشکالی ندارد اما در ادامه به شما نشان خواهیم داد که به چه صورت آن را با یک گواهینامه امنیتی مورد اعتماد جایگرین نمائید. برای فعال‌سازی سرویس از دستور زیر استفاده می‌کنیم:

PS C:\ZAGRIO> Invoke-command –Session $Sessions -ScriptBlock{Set-ItemProperty -Path HKLM:\SOFTWARE\Microsoft\WebManagement\Server -Name EnableRemoteManagement -Value 1}
حال سرویس شما فعال شده است اما کماکان لازم است سرویس مورد نظرstart شود .

۴- روشن کردن سرویس Management Service

با استفاده از دستورات زیر سرویس را start کرده و در حالت Automatic نیز قرار می‌دهیم تا با هر بار restart شدن سرور، سرویس مجددا فعال شود.
PS C:\ZAGRIO> Invoke-command –Session $Sessions -ScriptBlock {Set-Service -name WMSVC -StartupType Automatic}

PS C:\ZAGRIO> Invoke-command –Session $Sessions -ScriptBlock {Start-service WMSVC}

در این مرحله شما امکان اتصال به سرویس فوق را از طریق سیستم دیگری خواهید داشت. اگر تمایل به جایگزین نمودن گواهینامه امنیتی دارید (عموما مشکلی وجود ندارد) می‌توانید با استفاده از دستورات زیر گواهینامه امنیتی را جایگزین نمائید.

۵- جایگزین کردن گواهینامه امنیتی برای مدیریت IIS

شما می‌توانید یک گواهینامه امنیتی معتبر را از یک سرویس‌دهنده و یا Active Directory Certificate Services برای مدیریت سرورهای داخلی دریافت کنید.
گواهینامه را با فرمت .pfx به همراه یک کلمه عبور ذخیره کنید سپس با استفاده از دستور CertUtil.exe آن را نصب نمائید.
ابتدا فایل را در هر سرور کپی کنید سپس:

PS C:\ZAGRIO> $Servers | Foreach-Object {Copy-Item -Path C:\Remote.Company.loc.pfx -Destination "\\$_\c$"}
PS C:\ZAGRIO> Invoke-Command -Session $Sessions {certutil -p P@ssw0rd -importpfx c:\Remote.company.loc.pfx}
توجه داشته باشید که رمز عبور به صورت PLAIN در کد وجود دارد با توجه به اینکه ارتباط PS Remoting امن و کدگذاری شده است جای نگرانی وجود ندارد اما پیشنهاد می‌شود در اسکریپت‌های خودکار از این مهم اجتناب کنید.
پس از نصب فایل‌های .pfx را به دلایل امنیتی حذف کنید:
PS C:\ZAGRIO> $Servers | Foreach-Object {Remove-Item -Path "\\$_\c$\remote.Company.loc.pfx"}
در این مرحله لازم است Thumbprint گواهینامه امنیتی نصب شده را دریافت و آن را با سرویس Management Service جایگزین نمائید. برای این کار به PSProvider مربوطه به IIS نیاز دارید. ماژول WebAdministration را با دستور زیر فراخوانی کنید:
PS C:\ZAGRIO> Invoke-Command -Session $Sessions {Import-Module WebAdministration}
Thumbprint گواهینامه امنیتی را دریافت کنید:
PS C:\ZAGRIO> Invoke-Command -Session $Sessions {$cert = Get-ChildItem -Path Cert:\LocalMachine\My | Where {$_.subject -like "*company*"} | Select-Object -ExpandProperty Thumbprint}
تنظیمات قبلی SSL Binding را حذف کنید:
PS C:\ZAGRIO> Invoke-command -Session $Sessions {Remove-Item -Path IIS:\SslBindings\0.0.0.0!8172}
تنظیمات جدید SSL Binding را اعمال کنید:
PS C:\ZAGRIO> Invoke-Command -Session $Sessions {Get-Item -Path "cert:\localmachine\my\$cert" | New-Item -Path IIS:\SslBindings\0.0.0.0!8172}
حالا شما آماده اتصال به سرور از طریق یک GUI دیگر هستید!

۶- اتصال به سرور از طریق IIS Manager

پنجره مدیریت IIS را باز کنید و در صفحه اصلی در سمت چپ بر روی …Connect to a server کلیک کنید، نام سرور و مشخصات کاربری و رمز عبور را وارد نمائید. حال مشخصات شما و سرور جدید در سمت چپ ایجاد خواهد شد.

پایان

هر چند تنظیمات SSL ممکن است کمی پیچیده و با دردسر باشد اما کل منطق کار بسیار ساده است. شخصا به دلیل استفاده از PowerShell DSC این مراحل را مانند زمان قدیم تکرار نمی‌کنم. PowerShell Desired State Configuration این امکان را به شما می‌دهد تا تمامی تنظیمات موردنیاز خود را فعال و تنظیم کنید. پیشنهاد می‌کنم از این امکان حتما بازدید و استفاده نمائید.
SQL Server

اتصال به SQL Server با استفاده از SQL Managment Studio

Avatar for زاگریوزاگریو
18.8kviews

نرم‌افزار SQL Server Management Studio، یا به اختصار SSMS یک محیط یکپارچه برای مدیریت، اعمال تنظمیات، دسترسی و طراحی انواع قسمت‌های اس کیو ال سرور است. این نرم‌افزار امکان دسترسی، طراحی و مدیریت دیتابیس‌های اس کیو ال سرور، برای تمامی طیف‌های افراد مبتدی و حرفه‌ای را فراهم می‌کند. در زاگریو به بررسی این مبحث کاربردی خواهیم پرداخت.

SQL Server چیست

قبل از هر چیزی باید به بررسی معنی SQL Server، در بخش مدیریت سرور بپردازیم.  SQL که به عبارت سیکوئل نیز معروف است، مخفف عبارت Structured Query Language می‌باشد. اِس کیو اِل، یک زبان استاندارد برای دسترسی و کار با پایگاه‌داده (database) است. این زبان از سال ۱۹۸۷ یک زبان استاندارد بین المللی (ISO) بوده است.

نحوه اتصال به بانک اطلاعاتی sql server با استفاده از SQL Managment Studio

  • ابتدا کاربر باید این نرم‌افزار را تهیه کرده و بر روی کامپیوتر خود نصب کند.
  • پس از نصب نرم‌افزار از منوی Start در قسمت All Programs نرم‌افزار را اجرا کنید.
  • پس از اجرای نرم‌افزار SQL Server Management Studio فرم Connect to Server، باز می‌شود، اطلاعات مورد نیاز را مطابق دستورات زیر وارد می‌کنیم (دقت کنید که مرحله به مرحله کارها را انجام دهید).
  • Server Type (مدل سرور): پیش‌فرض را انتخاب می‌کنیم.
  • Server name (نام سرور): نام سروری که را از طریق ایمیل برای شما فرستاده شده است را وارد می‌کنیم.
  • Login و Password: در این قسمت نام یوزر و پسورد بانک اطلاعاتی مربوطه را وارد می‌کنیم.
  • بر روی دکمه Connect کلیک کنید و صبر کنید تا کانکت شود.

SQL Server

  • پس از اتصال دیتابیس‌های موجود بر روی سرور برای ما نمایش داده خواهد شد. ✔️
SQL Managment

یک نکته مهم | چه برای سرور مجازی و چه سرور اختصاصی

۱.   پس از اتصال تمام دیتابیس‌های موجود بر روی سرور نمایش داده می‌شود، شما فقط می‌توانید به دیتابیس‌هایی که مالک آن‌ها هستید، دسترسی داشته باشید. دسترسی به سایر دیتابیس ها امکان پذیر نمی‌باشد.

۲.   مطمئن شوید فایروال سیستم شما و یا محدودیت‌های شبکه یا سرویس دهنده اینترنت شما پورت 1430 را مسدود نکرده باشد. در این صورت برای رفع مشکل با پشتیبان اینترنت یا مدیر شبکه خود تماس بگیرید.

میزبانی وب زاگریو

نحوه LoadBalance کردن IP ها برای ایمیل‌های ارسالی توسط Exchange

Avatar for زاگریوزاگریو
1.5kviews

در این آموزش به شما نحوه Load Balance کردن آدرس IP های خروجی (IP ارسال ایمیل) در Microsoft Exchange را آموزش خواهیم داد.

تصور کنید شما یک یا دو سرور Edge برای ارسال ایمیل دارید و در مدت زمان کوتاهی مشتریان شما تعداد زیادی ایمیل را ارسال می‌کنند. پس از مدتی سرویس‌دهنده‌های بزرگ مثل Hotmail، Yahoo یا Gmail آدرس IP های شما را مسدود خواهند نمود.

عموما دلیل این مسدودی ارسال تعداد زیادی ایمیل از یک آدرس IP است. حال تصور کنید هر دو آدرس Public سرورهای Edge شما مسدود شود. در این صورت هیچگونه ایمیلی از سمت شما به این سرویس‌دهنده‌ها ارسال نخواهد شد و تماما در صف انتظار قرار خواهند گرفت.

مشکل در اینجا این است که در سرورهای Edge شما تنها یک آدرس IP برای ایمیل‌های خروجی تعریف شده است.

نرم‌افزارهای ارسال ایمیل همچون Ironpot و برخی از نرم‌افزارهای ضداسپم لینوکس این امکان را به شما می‌دهند که چندین آدرس IP را برای ایمیل‌های ارسالی در نظر بگیرید تا با این مشکل مواجه نشوید، اما آیا Exchange نیز همچنین امکانی دارد؟

البته به این شکل خیر، اما روشی برای تنظیم Custom Transport Agent در Exchange وجود دارد.

Load Balance کردن Transport Agent

مقدار Send Connector در این سیستم دارای خصوصیتی تحت عنوان “SourceIPAddress” است. این آدرس IP یکی از آدرسهایی خواهد بود که Exchange برای ارسال ایمیل از آن استفاده خواهد نمود.
پس در اولین مرحله تعدادی آدرس IP اضافه خواهیم نمود.

192.168.1.240 EDGE Server IP
192.168.1.241 Outbound SMTP IP Address 1
192.168.1.242 Outbound SMTP IP Address 2
192.168.1.243 Outbound SMTP IP Address 3

در تنظیمات ما، سرور Edge در محیط DMZ  است و یک ارتباط NAT یک به یک در شبکه ما فی‌مابین آدرس‌های داخلی و خارجی وجود دارد.

ممکن است تصور کنید با اضافه کردن چندین آدرس IP مشکل حل خواهد شد اما اشتباه کرده‌اید!

Microsoft Exchange در بین چندین Send Connector که یک Cost برای آنها تعریف شده است امکان Load Balance ندارد.
این نرم‌افزار با شرایط زیر نسبت به انتخاب Send Connector اقدام می‌کند:

۱- اگر در تنظیمات گیرنده Send Connector مقدار مشخصی مانند contoso.com تعریف شده باشد نسبت به “*” دارای اولویت است.
۲- ردیفی را انتخاب خواهد کرد که دارای کمترین Cost است.
۳- اگر چندین ردیف با Cost یکسان وجود داشته باشد بر مبنای نام آنها به ترتیب حروف الفبا انتخاب خواهد کرد.

ممکن است شما بخواهید با استفاده از یک اسکریپت نام Send Connector را هر دقیقه یک‌بار تغییر دهید که پیشنهاد نمی‌شود! بهتر است از روش هوشمندانه زیر استفاده کنید:

مرحله بعدی تنظیم Send Connector ها است:

New-SendConnector Connector1 -AddressSpaces "connector1.local" -SourceIPAddress 192.168.1.241
New-SendConnector Connector2 -AddressSpaces "connector2.local" -SourceIPAddress 192.168.1.242
New-SendConnector Connector3 -AddressSpaces "connector3.local" -SourceIPAddress 192.168.1.243
در SDK Exchange 2010 به بالا روشی برای ارسال ایمیل‌ها به ازای هر گیرنده وجود دارد و صرفا شما کافی‌ست به ازای هر گیرنده آن‌ها را به Connector مربوطه متصل نمائید.
با استفاده از تابع RoutingOverride ما تمامی ایمیل‌های در صف انتظار را می‌توانیم به سمت Connector مورد نظر خود هدایت کنیم. اطلاعات تکمیلی در خصوص تابع RoutingOverride در لینک زیر موجود است:

نحوه نصب routeBalancer

برای نصب این Agent باید اسکریپت installRouteBalancer.ps1 را اجرا کنید و سپس مراحل زیر را انجام دهید.

۱- سرویس MSExchangeTransport را غیرفعال کنید.
۲- فولدر “C:\Program Files\Microsoft\Exchange Server\V14\TransportRoles\agents\routeBalancer” را ایجاد کنید.
۳- فایل‌های routeBalancer.dll  و RouteBalancerConfig.xml را در پوشه‌ای که ایجاد کرده‌اید کپی کنید.
۴- Agent را نصب و فعال کنید.
۵- سرویس MSExchangeTransport را فعال کنید.

نحوه مدیریت سیستم

این Agent تعداد Send Connector ها را می‌خواند و همچنین آدرس‌های IP را از RouteBalancerConfig.xml نیز می‌خواند. این فایل باید در کنار فایلهای dll دیگر باشد.
در صورتی که تمایل به عدم ارسال از یک آدرس IP دارید، مثلا برای غیرفعال کردن Connector2 باید:

۱- ابتدا مقدار Address Space را درون Send Connector ها از “connector3.local” به “connector2.local” تغییر دهید.
۲- سپس “connector2.local” را به اسمی دیگر مثلا “disabled.local” تغییر نام دهید.
۳- نام Send Connectory را مثلا به “Disabled” تغییر نام دهید. (فقط جهت شفاف‌سازی و اطلاع خودتان، تغییر در نام آن‌ها تاثیری بر Agent ندارد)
۴- مقدار numConnectors در فایل RouteBalancerConfig.xml را از ۳ به ۲ تغییر دهید.
۵- سرویس MSExchangeTransport  را ری‌استارت کنید.